هر که پدر و مادرش را خشنود کند خدا را خشنود کرده است

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: من ارضی والدیه فقد ارضی الله و من اسخط والدیه فقد اسخط الله ؛ آنکه پدر و مادرش را خشنود کند خدا را خشنود کرده و کسی که پدر و مادر خود را به خشم آورد خدا را به خشم آورده است.  (کنز العمال ج 16 ص 470.)

در دین اسلام نسبت به جایگاه والای پدر و مادر و رعایت این جایگاه توصیه‌های فراوانی شده است از آیات قرآن گرفته تا روایات بسیاری که در آنها نحوه سلوک با پدر و مادر بیان گردیده است.

در مجموع توصیه‌های دینی در مورد نوع رفتار با پدر و مادر را می‌توان در این جملات به تصویر کشید: «هیچ گاه آنها را حتی در حد اخم کردن یا گرفتن چهره یا کلماتی نظیر «اه» «اف» و غیره که نشان دهنده نارضایتی و ناراحتی از آنهاست نیازار خواسته‌های آنان را اجابت کن مگر اینکه شرک یا گناه باشد (عدم اجابت هم باید با اخلاق خوب و بزرگوارانه باشد) اگر نیاز مالی داشتند و تو توان مالی داشتی واجب است نیاز مالی آنها را برطرف نمایی در سن پیری دستگیر آنها باش و همانطور که آنها در کودکی از تو مراقبت کردند از آنها مراقبت کن در همه حال احترام آنها را نگه دار با الفت و مهربانی با آنها سخن بگو در خلوت و در حضور دیگران آنها را بزرگ بدار و مقام والای آنها را حفظ کن اگر خواسته‌ای داشتند آنرا اجابت کن و در صورت ناتوانی آنها را از خود راضی کن»

یکی از عوامل هدایت یا شقاوت انسان در دنیا و آخرت نوع رفتارش با پدر و مادر است. در روایات بسیاری اثرات بسیار خوبی در دنیا و آخرت بر رفتار حسنه با پدر و مادر بیان گردیده است. همچنین در مقابل اثرات مخربی برای بد رفتاری و رعایت نکردن حق ایشان ذکر گردیده است. چنانچه روایت مذکور در بالا یکی از این دسته روایات می‌باشد.

به عبارت دیگر رفتار انسان با پدر و مادر و هم چنین دعا یا نفرین آنها برای انسان اثر وضعی دارد یعنی انسان اثرات آن را در همین دنیا نیز مشاهده خواهد کرد. اشخاص موفق بسیاری بودند که موفقیت‌های خود را مرهون نوع رفتار خود با پدر و مادر یا دعای آنها می دانستند و افرادی هم در طول تاریخ بودند که با نفرین پدر یا مادر هلاک گردیدند.

امید است که با رعایت حق پدر و مادر و تلاش در جهت کسب رضایت و خرسندی آنها بتوانیم به این دستور انسانی اخلاقی و اسلامی عمل کنیم و سعادت دنیوی و اخروی را برای خودمان تحصیل کنیم.