(بسم الله الرحمن الرحیم)
جابر روايت كرده است كه: امام باقر عليهالسّلام فرمود: اى جابر! هر كس ماه رمضان را دريابد و روزهاى آن را روزه بگيرد و پاسى از شبهاى اين ماه را به دعا بپردازد، و دامن و زبان خود را از آلودگى به حرام نگهدارد، و چشمش را از هر چه حرام الهى است بپوشاند، و از آزار ديگران بپرهيزد،
عنْ
جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ: قَالَ يَا جَابِرُ مَنْ
دَخَلَ عَلَيْهِ شَهْرُ رَمَضَانَ فَصَامَ نَهَارَهُ وَ قَامَ وِرْداً مِنْ
لَيْلِهِ وَ حَفِظَ فَرْجَهُ وَ لِسَانَهُ وَ غَضَّ بَصَرَهُ وَ كَفَّ
أَذَاهُ خَرَجَ مِنَ الذُّنُوبِ كَيَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ قَالَ قُلْتُ
جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا أَحْسَنَ هَذَا مِنْ حَدِيثٍ قَالَ مَا أَشَدَّهَا
مِنْ شَرْطٍ.
مانند روزى كه از مادر به دنیا آمده است از گناهان پاك مىشود.
مىگويد: عرض كردم: فدايت گردم! اين چه حديث نيكويى است.
حضرت فرمود: و اين چه شرط سختى است!
متن حدیث:
- لینک کوتاه این مطلب
»
"ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، صفحه 139"
تاریخ انتشار:13 تیر 1395 - 1:29
مطالب مرتبط...
نظر شما...