(بسم الله الرحمن الرحیم)
پاسخ :
محراب كلمهاي است، عبري و به صدر مجالس، گفته ميشود، محراب مسجد نيز از اين معنا گرفته شده است، زيرا محراب مسجد در صدر آن قرار ميگيرد. كتاب تاريخ نجف اشرف وحيره مي نويسد: در مسجد جامع كوفه، يك مصلي ميباشد كه ميگويند مصلاي حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ بوده است و نزديك به آن مصلي در طرف راستِ كسي كه رو به قبله دارد، محرابي است كه گرداگرد آن چوب ساج است و همين محراب حضرت علي ـ عليه السلام ـ است كه در آن، شقي لعين عبدالرحمن بن ملجم، شمشير به سر مبارك آن حضرت زد و اكنون مردم در اين محراب با حال گريه و دعا نماز ميگزارند.[1]
مرحوم عماد زاده نيز بعد از ذكر همين خصوصيات براي محراب مينويسد: ابن بطوطه كه در حدود قرن 7 به كوفه رفته، آثاري را ديده كه اكنون بر آن وضع نيست، بناي مسجد جامع به نقل وي خانة حضرت نوح پيغمبر ـ عليه السلام ـ بود كه، دري پهلوي محراب و مقام حضرت امير ـ عليه السلام ـ داشته است.[2]
از سوي ديگر در كتب لغت، محراب را به كل مسجد نيز اطلاق كردهاند، چنانكه ابن حماد جوهري دربارة آية « فخرج علي قومه من المحراب»[3] گفته، يعني: «من المسجد».[4]
لذا، در اين جا محراب را به معناي مسجد گرفته است، كه اين ميتواند معناي مجازي محراب باشد، كه به علاقة جزء و كل، اسم جزء كه مكان خاصي در مسجد به كل كه تمام مسجد است، اطلاق كرده است.
پرسش :
با اينكه عدة زيادي از مورخين ضربت خوردن حضرت علي ـ عليه السلام ـ را پشت در مسجد ذكر كردهاند، امّا شهرت دارد، كه آن حضرت در محراب ضربت خوردند اين دو سخن چگونه قابل تلفيق است؟
با اينكه عدة زيادي از مورخين ضربت خوردن حضرت علي ـ عليه السلام ـ را پشت در مسجد ذكر كردهاند، امّا شهرت دارد، كه آن حضرت در محراب ضربت خوردند اين دو سخن چگونه قابل تلفيق است؟
پاسخ :
محراب كلمهاي است، عبري و به صدر مجالس، گفته ميشود، محراب مسجد نيز از اين معنا گرفته شده است، زيرا محراب مسجد در صدر آن قرار ميگيرد. كتاب تاريخ نجف اشرف وحيره مي نويسد: در مسجد جامع كوفه، يك مصلي ميباشد كه ميگويند مصلاي حضرت ابراهيم ـ عليه السلام ـ بوده است و نزديك به آن مصلي در طرف راستِ كسي كه رو به قبله دارد، محرابي است كه گرداگرد آن چوب ساج است و همين محراب حضرت علي ـ عليه السلام ـ است كه در آن، شقي لعين عبدالرحمن بن ملجم، شمشير به سر مبارك آن حضرت زد و اكنون مردم در اين محراب با حال گريه و دعا نماز ميگزارند.[1]
مرحوم عماد زاده نيز بعد از ذكر همين خصوصيات براي محراب مينويسد: ابن بطوطه كه در حدود قرن 7 به كوفه رفته، آثاري را ديده كه اكنون بر آن وضع نيست، بناي مسجد جامع به نقل وي خانة حضرت نوح پيغمبر ـ عليه السلام ـ بود كه، دري پهلوي محراب و مقام حضرت امير ـ عليه السلام ـ داشته است.[2]
از سوي ديگر در كتب لغت، محراب را به كل مسجد نيز اطلاق كردهاند، چنانكه ابن حماد جوهري دربارة آية « فخرج علي قومه من المحراب»[3] گفته، يعني: «من المسجد».[4]
لذا، در اين جا محراب را به معناي مسجد گرفته است، كه اين ميتواند معناي مجازي محراب باشد، كه به علاقة جزء و كل، اسم جزء كه مكان خاصي در مسجد به كل كه تمام مسجد است، اطلاق كرده است.
- [1] . بلاغي، سيد عبد الحجه، تاريخ نجف اشرف و حيره، چاپخانه مظاهري، ط 1368 هـ ، ص 143.
- [2] . عماد زاده، تاريخ چهارده معصوم ـ عليهم السلام ـ ، نشرية مكتب قرآن، ط 1374، ص 514.
- [3] . آية 11 ، سورة مريم.
- [4] . ابن حماد جوهري، بيروت، الصحاح، دار العلم للملايين، ج 1، ص 109.
- اندیشه قم
- لینک کوتاه این مطلب
تاریخ انتشار:8 اسفند 1390 - 16:43
دسته : امام علی - سوالات و شبهات امام علی (ع)
مطالب مرتبط...
- چرایی عدم شرکت حسنین (علیهما) در نماز صبح روز ضربت خوردن علی(ع)
- محل دقیق شهادت حضرت علی(ع) کجا بود؟
- در شب ضربت خوردن حضرت امير حسنين در مسجد نبودند خواهشمند است در خصوص عدم حضور آنها در نماز جماعت اول وقت توضيح بدهيد ؟
- محل ضربت خوردن حضرت علی(ع) در مسجد کوفه+تصاویر و نقشه
- پاسخ به شبهه ای درباره حضرت علی و حسنین (ع)
همچنین ببینید...
نظر شما...