درج نام فاطمه زهرا(س) بر ساق عرش و در بهشت

  از ديگر منقبتى كه حضرت صديقه سلام ‏اللَّه‏ عليها با پدر و فرزندانش اشتراك دارد منور بودن بهشت است با تصوير او.

انس از حضرت رسول اكرم روايت مى ‏كند كه آن حضرت فرمود:
«ان آدم صلوات‏اللَّه‏عليه نظر فى الجنة فلم ير صوره مثل صورته فقال: الهى ليس فى الجنة صورة مثل صورتى؟ فاخبره اللَّه تعالى و اشار الى جنة الفردوس، فراى قصرا من ياقوته بيضاء فدخلها فراى خمس صور مكتوب على كل صورة اسمها: انا محمود و هذا احمد، انا الاعلى و هذا على، انا الفاطر و هذه فاطمه، انا المحسن و هذا حسن، انا ذوالاحسان و هذا حسين». (2)
«حضرت آدم چون در بهشت به هر سو نگريست و صورتى را به شكل و قيافه ‏ى خود نيافت، عرض كرد: خدايا، صورتى نظير چهره‏ ى من نيافريده ‏اى؟ خداى متعال او را متوجه بهشت فردوس كرد و حضرت آدم در آنجا قصرى از ياقوت سفيد ديد و هنگامى كه وارد آن قصر شد، پنج تصوير مشاهده كرد كه اسامى هريك از آنان به اين شرح نوشته شده بود: من محمودم و اين احمد است، من اعلى هستم و اين على است، من فاطرم و اين فاطمه است، من محسنم و اين حسن است، من ذوالاحسانم و اين حسين است».
نقش محبت حضرت فاطمه(س) در محشر؟

از حضرت سلمان نقل شده كه رسول خدا درباره‏ى محبت فاطمه فرمودند: يا سلمان! من احب فاطمه بنتى فهو فى الجنه معى، و من ابغضها فهو فى النار. يا سلمان! حب فاطمه ينفع فى ماه من المواطن، ايسر ذالك المواطن الموت و القبر و الميزان و المحشر و الصراط و المحاسبه... يا سلمان! ويل لمن يظلمها و يظلم بعلها اميرالمؤمنين عليا، و ويل لمن يظلم ذريتها و شيعتها. (3)

اى سلمان! هر كس دخترم فاطمه را دوست بدارد، او در بهشت و كنار من خواهد بود و هر كس او را دشمن بدارد گرفتار آتش مى‏ شود.
سلمان! علاقه ‏مندى به فاطمه در صد جا به درد مى ‏خورد: از جمله‏ ى آنها: هنگام مرگ، عالم برزخ، درياى ميزان، عرصات محشر، پل صراط و محاسبه‏ ى اعمال.

سلمان! واى بر كسانى كه به او ظلم كنند و واى بر آنان كه به شوهر او جفا نمايند، حتى واى بر ستمگرانى كه به فرزندان و شيعيان وى ستم كنند.
اين حديث مى‏ رساند كه عشق و علاقه به فاطمه عليهاالسلام در عرصات محشر نيز نجات‏ دهنده است.

• پي نوشت ها:

• 1ـ تاريخ بغداد ج 1/ 259، مناقب خوارزمى ص 214، كفايةالطالب ص 274، تاريخ مدينه دمشق (ط دار الفكر) ج 14/ 170، تاريخ ابن‏عساكر (ترجمه الحسين ع) ص 130، مسند الفردوس (ج 3/ 118 مخطوط، به نقل از احقاق الحق ج 24/ 432) از ميان مصادر شيعى كه اين روايت را- با تفاوت اندكى- نقل كرده‏اند مى‏توان به امالى طوسى ج 1/ 366، كشف‏الغمه اربلى ج 1/ 94 و بحارالانوار ج 27/ 4 اشاره نمود.

• 2ـ زين الفتى فى شرح سوره هل اتى (تاليف عاصمى).

• 3ـ فرايدالسمطين، ج 2، ص 67، ش 391.