آیت الله جوادی آملی در تبیین این احادیث اینطور گفتهاند که؛ گفتن تنها و صِرف، کاری از پیش نمیبرد و اگر اشاره شده است که بگوئید معاذ الله، منظور آنست که به زبان دل بگوئید و به عبارت دیگر با گفتن این کلام، باید انسان وارد دژ و حصن محکم الهی شود تا از دسترس شیطان در امان باشد.
همانگونه در هنگام خطرات طبیعی نظیر جنگ و یا زلزله آژیر خطری شنیده
میشود به این معنا که مردم وارد پناهگاهها شوند، حال اگر کسی در جای خود
بایستد و فقط این ندای (آژیر) خطر را بشنود و با خود بگوید که من باید به
پناه گاه بروم و مدام نیز این جمله را در نزد خود تکرار کند اما قدم از قدم
برنداشته و خود را به جای امنی نرساند قطعاً امنیتی برای او از گفتن و
خواندن این جمله و شنیدن آن آژیر خطر حاصل نخواهد شد.
از همین قسم است آن احادیث وارده که فرمودند در هنگام خطر گناه و وسوسه
شیطان؛ شما بگوئید معاذالله؛ یعنی خود را به امان گاه و پناه گاه محکم الهی
برسانید.