ارتباط گناه با خشکسالی، فقر و اولاد

یکی از اصحاب امام حسن علیه السلام می گوید: مردی خدمت امام حسن علیه السلام آمد و از خشکسالی شکایت کرد. امام حسن علیه السلام به آن مرد فرمودند: از گناه توبه کن و استغفار کن، بعد از آن مرد، شخصِ دیگری آمد و از فقر و تنگ‌دستی شکایت کرد، امام علیه السلام به آن مرد نیز فرمود: استغفار کن! باز شخص دیگری آمد و به امام علیه السلام عرض کرد: از خدا بخواه که به من فرزندی عنایت کند؛ امام به آن شخص نیز فرمود: استغفار کن! راوی می گوید به امام عرض کردم: افراد مختلفی با حاجت های متفاوتی خدمت شما رسیدند و شما به همه آنها یک دستور دادید و همه را به استغفار توصیه و سفارش نمودید!! امام علیه السلام در جواب به من فرمودند: من این جواب را از پیش خودم به آنها نگفتم، بلکه آن را از کلام خدا که از پیامبرش نوح علیه السلام حکایت می کند، استفاده کردم. خداوند در قرآن از زبان نوح علیه السلام می فرماید: «فقلت إستغفروا ربّکم إنّه غفَّاراً یرسل السّماء علیکم مدراراً و یمددکم بأموال و بنین و یجعل لکم جنّاتٍ و یجعل لکم أنهاراً». ^[1]
به آنها گفتم: از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است تا باران هاى پر برکت آسمان را پى در پى بر شما فرستد و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد! ^[2]
در حقیقت امام حسن علیه السلام با بیان خویش ما را متوجه این نکته می کنند که: گناه، دارای نتایج و پیامدهایی است که در درجه اوّل، گریبان شخص گنهکار را می گیرد. برخی از افراد خیال می کنند که با گناه و معصیت خداوند زودتر می توانند به هدف خود دست یابند! ولی این افراد از نتایج دنیوی و اخروی کار خویش غافل هستند.

---

_{1- نوح/سوره۱۷، آیه ۱۰-۱۲.
2-حر عاملی، محمدبن حسن، وسایل الشیعه، قم، موسسه آل البیت، ج۷، ص۱۷۷}