خدا در باور یهود

در انجیل متی باب ۵ چنین می‌خوانیم: «گمان مبرید که آمده ام تا تورات یا صحف انبیاء را باطل سازم نیامده ام تا باطل نمایم بلکه تا تمام کنم. زیرا هر آینه به شما می‌گویم تا آسمان و زمین زایل نشود همزه یا نقطه‌ای از تورات هرگز زایل نخواهد شد تا همه واقع شود. پس هر که یکی از این احکام کوچک‌ترین را بشکند و به مردم چنین تعلیم دهد در ملکوت آسمان کمترین شمرده شود اما هر که به عمل آورد و تعلیم نماید او در ملکوت آسمان بزرگ خوانده خواهد شد».[۱]

 

 

کتاب مقدس مورد اعتقاد مسیحیان مشتمل بر دو بخش است. عهد عتیق و عهد جدید. عهد عتیق همان کتاب دینی یهود است. بر این اساس منطقی و لازم است که برای شناخت مسیحیت، یهودیت نیز شناخته شود. در این نوشتار بر مبنای کتاب مقدس به نوع شناخت و باور یهودیت در اساسی‌ترین موضوع می‌پردازیم تا نشان داده شود که چه نسبتی بین خداشناسی یهودیت با مسیحیت برقرار است. در موضوع «خدا» به عنوان محوری‌ترین و اساسی‌ترین موضوعات دینی –که دغدغه‌ی همه‌ی ادیان است- یهودیت چه باوری دارد؟ آیا به وجود خداباور دارد؟ به یگانگی‌اش چطور؟ با رجوع به اسفار خمسه‌ی کتاب مقدس (تورات) به عنوان اصلی‌ترین منبع معرفتی، باور و اعتقاد یهود نسبت به خدای متعال را این‌گونه می‌یابیم.

 

۱. وجوب باور خدا؛ هر یهودی بایستی به وجود خداوند عالم باور و اعتقاد داشته باشد. در سفر خروج آمده: «من هستم یهوه، خدای تو، که تو را از زمین مصر و از خانه‌ی غلامی بیرون آوردم. تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد».[۲]

۲. تصدیق یگانگی‌اش؛ هر مؤمن یهودی بایستی معتقد باشد که خدا وجود دارد و تنها یکی هم هست. در سفر تثنیه آمده: «ای اسرائیل بشنو، یهوه، خدای ما، یهوه واحد است».[۳]
۳. او را دوست داشتن؛ هر یهودی معتقد به کتاب مقدس باید خدای بزرگ را دوست داشته باشد. در باب ششم تثنیه آمده: «پس یهوه خدای خود را به تمامی جان و تمامی قوت خود محبت نما».[۴]

۴. لزوم ترسیدن از او؛ یهودیان بایستی تنها از خداوند قادر بترسند. در تثنیه آمده: «از یهوه خدای خود بترس ...».[۵]

۵. پرستیدنش؛ تنها خداوند معبود انسان است و یک یهودی فقط باید او را بپرستد. در سفر خروج آمده: «و یهوه، خدای خود را عبادت نمایید ...».[۶]

۶. وجوب وفاداری به او؛ یهودیان بر پایه‌ی آموزه‌های کتاب مقدس بایستی به خداوند عالم وفادار بمانند. در تثنیه آمده: «... و به او ملصق شو...».[۷]

۷. سوگند فقط به نام او؛ یهودیان فقط می‌توانند و بایستی به نام او سوگند یاد کنند. با در تثنیه آمده: «... و به نام او قسم بخور».[۸]

۸. اطاعت مختص او؛ یهودیان باورمند بایستی فقط مطیع و فرمان‌بردار خداوند حاکم باشند. در سفر تثنیه آمده: «تو را به حضور من خدايان ديگر نباشند... آنها را سجده و عبادت منما».[۹]

۹. تقدیس نام او؛ خداوند وجود مقدس و منزهی است که هر یهودی بایستی نامش را تقدیس کند. در سفر لاویان آمده: «و نام قدوس مرا بی‌حرمت مسازید ...»[۱۰].

 

 

---

_{پی‌نوشت‌ها:}

_{[۱]. متی، ۵: ۱۷-۲۰.
[۲]. خروج، ۲۰: ۲-۳.
[۳]. تثنیه، ۶: ۴.
[۴]. همان، ۶: ۵.
[۵]. همان، ۶: ۱۳.
[۶]. خروج، ۲۳: ۲۵.
[۷]. تثنیه، ۱۰: ۲۰.
[۸]. همان.
[۹]. تثنيه، ۵: ۷-۹.
[۱۰]. لاویان، ۲۲: ۳۲.}