اندک روایاتی را که در زیر از کتب اهل سنت و مخصوصا صحاح سته که مورد قبول اهل سنت میباشد
آورده ایم سوالهایی را در ذهن خواننده ایجاد میکند که گریزی از ان نیست :
نمونهای از این سوالها
1- تمام صحابه عادل نبوده اند چنانکه اهل سنت قائل هستند؟
2- حدیث اصحابی کالنجوم (اصحاب من مانند ستارگان هستند به هرکدام اقتدا کنید هدایت میشوید ) صحت ندارد؟زیرا بعضی از انان گمراه بوده اند؟
3- میتوان صحابه را هم به نقد کشید زیرا از این روایات استفاده میشودعده ای از انان نا اهل و گمراه بوده اند؟
4- معلوم میکند عده ای از صحابه بعد از پیامبر صلی الله علیه و اله وسلم برخلاف حرف ایشان عمل کرده اند؟
5- معلوم میشود بعد از ایشان حتی نماز هم به حالت خود باقی نمانده بود؟
معلوم میشود صحابه بدعتهای زیادی در دین وارد کردند؟
و سوالهای زیادی که خودتان میتوانید از روایات زیر برداشت کنید...........
و اما روایات:
حميدى در جمع بين الصحيحين، مسند سهل بن سعد، ...
«شنيدم پيامبر خدا مىفرمود: من پيشتر از شما بر لب حوض در مىآيم هر كه بر من وارد شود، آب نوشد و هر كه نوشد تشنه نگردد. همانا اقوامى بر من وارد خواهند شد كه آنها را مىشناسم و مرا مىشناسند سپس ميان من و آنها فاصله افتد.»
صحيح البخارى، ج 9، ص 58، مسند احمد، ج 3، ص 28 از ابو سعيد خدرى.
پيامبر فرمود: «در كنار حوض مردانى كه با من مصاحبت داشتهاند بر من وارد مىگردند. چون به آنان مىنگرم و سر بر مىدارند و مرا مىبينند پريشان و بيقرار مىشوند من مىگويم: خداوندا اصحابم؟ پاسخ داده مىشود:
نمىدانى پس از تو چه كردند؟
صحيح البخارى، ج 8، ص 136 و 150، صحيح مسلم، ج 4، ص 65
پيامبر فرمود:
«هنگامى كه ايستادهام گروهى را مىبينم و چون آنها را مىشناسم مردى ميان من و آنان حائل مىگردد و به آنها مىگويد: بشتابيد. من مىپرسم، به كجا؟ مىگويد: بخدا سوگند به جانب آتش. مىپرسم آنها چه كردهاند؟ مىگويد: پس از تو مرتد شدند و به پيشينه جاهلى خويش باز گشتند. در آنان نجات يافتهاى نخواهى ديد مگر به عدد چهارپايانى كه بيهوده رها شدهاند.»
التاج الجامع للاصول، ج 5، ص 61 و صحيح البخارى، ج 8، ص 149
در مسند عبد اللّه بن مسعود از همان كتاب آمده است كه پيامبر فرموده است:
«من پيشتر در كنار حوض ايستادهام و مردانى را بسويم مىآورند كه چون دست به سويشان دراز كنم تا آنها را در آغوش گيرم (يا آب بنوشانم) پريشان مىشوند.
مىگويم: خداوندا يارانم، گفته مىشود. نمىدانى پس از تو چه كردند.»
مسند احمد، ج 6، ص 351 و مسند اسماء دختر ابوبكر، مسند ام سلمه، ج 9، ص 290 و 297، صحيح مسلم، ج 4، ص 63، با اندك تفاوتى
در مسند ابو درداء در حديث اول از صحيح بخارى آمده است كه ام درداء گفت: «ابو درداء نزد من آمد و خشمگين بود. سبب را پرسيدم گفت: بخدا سوگند از امت محمّد چيزى نمىشناسم جز آنكه نماز را به جماعت مىگزارند.»
مسند احمد، ج 5، ص 195 و ج 6، ص 443.
پيامبر فرمود: «حكايت من به حكايت مردى ماند كه آتشى برافروزد و اطراف خود را روشن كند، جانوران پروانهوار به آتش درآيند و او مانع گردد كه ايشان خود را به آتش افكنند، اما بر وى چيره گردند و به آتش در افتند. من و شما چنينيم. من باز دارنده شما از آتشم و شما چيره شدگان و به آتش افتادگان.»
مسند احمد، ج 2، ص 244.
بغوى در كتاب «مصابيح» در حديث بلندى درباره حوض مىگويد: «پيامبر فرمود:
من بر لب حوض خواهم بود، هر كه بر من بگذرد سيراب خواهد شد و آنكه سيراب شود تشنه نخواهد گشت. همانا بر من اقوامى خواهند گذشت كه يكديگر را مىشناسيم پس ميان من و آنها فاصله مىافتد و مىگويم: آنها امت من هستند. پاسخ مىشنوم:
نمىدانى پس از تو چه كردند؟ مىگويم: هر كه پس از من روش و آيينم را تغيير داد از رحمت خدا دور باد.
مصابيح السنه، ج 2، ص 153، صحيح مسلم، ج 4، ص 61، صحيح البخارى، ج 8، ص 150.
از مسند ابو سعيد خدرى آمده است: «پيامبر فرمود: سنتهاى، مردم پيشين را گام به گام پيروى خواهيد كرد، حتّى اگر آنان به سوراخ سوسمارى در آمدهاند شما نيز چنان خواهيد كرد.
گفتند: اى پيامبر خدا مانند يهوديان و مسيحيان؟ فرمود: پس مانند چه كسى
مسند احمد، ج 3، ص 89، صحيح مسلم، ج 2، ص 220، سنن ابن ماجه ج 2، ص 1322.
ایا با این روایات میتوان قائل به عقیده وهابیت و عزیزان اهل سنت در مورد صحابه بود که همه انان را عادل میدانند.