آیا کنیه «اباصالح» دلالت بر ازدواج امام عصر دارد؟

برخی ممکن است برای اثبات وقوع ازدواج و اولاددار بودن امام عصر به کنیه «اباصالح» استدلال کنند؛ زیرا اباصالح یعنی پدر «صالح» که این دلالت بر وجود فرزندی به نام صالح برای حضرت دارد.

اما باید یادآور شد که در زبان عربی، در مورد کنیه شرط نیست که شخص حتماً صاحب فرزند باشد یا به آن اسم فرزندی داشته باشد، بلکه عادت عرب بر این بوده است که به مناسبات دیگر نیز کنیه انتخاب می‌کرده‌ است و از آن بالاتر، از همان زمان ولادت برای فرزندان خود اسم، کنیه و لقب بر می‌گزیدند.
ممکن است وجود این کنیه به‌ جهت آن باشد که امام‌ زمان پدر و مجری اصلاح جامعه است. او تنها کسی است که به‌ اذن و اراده الهی جامعه بشری را در سطح کره زمین اصلاح خواهد کرد. همان‌گونه که در روایتی پیامبر درباره خود علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام فرمود: «من و علی دو پدر این امتیم».[۱]

از سویی کلمه «اب» در لغت عرب تنها به معنای پدر نیست، بلکه به معنای «صاحب» نیز آمده است؛ بنابراین «اباصالح»، به معنای کسی‌ که صُلحایی در اختیار دارد.
همچنین ممکن است که این کنیه از آیه «لَقد کَتبنا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذَّکرِ اَنَّ الاَرْضِ یَرِثُها عِبادی الصّالِحونَ»[۲] گرفته شده باشد.

---

_{پی‌نوشت‌ها
۱. کمال‌الدین، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۶۱.
۲. انبیاء: ۱۰۵.}