تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
امروز دنيا گرفتار حجاب غيبت امام زمان است و دسترسي به انوار وجودي ايشان كار آساني نيست اما هر كس وظيفه دارد به قدر توانايي خويش در شناخت و معرفت نسبت به حضرت تلاش كند شايد در پي تلاشهايش پرده‌هاي غيبت ازقلبش كنار رود.
قرآن در آيه 35 سوره مباركه نور مي‌گويد: اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكاةٍ فيها مِصْباحٌ الْمِصْباحُ في زُجاجَةٍ الزُّجاجَةُ كَأَنَّها كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لا شَرْقِيَّةٍ وَ لا غَرْبِيَّةٍ يَكادُ زَيْتُها يُضيءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ نُورٌ عَلى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ
خداوند نور آسمانها و زمين است مثل نور خداوند همانند چراغدانى است كه در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته مىشود كه از درخت پربركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى (روغنش آن چنان صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعلهور شود نورى است بر فراز نورى و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مىكند، و خداوند به هر چيزى داناست.
در تفسير اين آيه روايتي از جابر انصاري ذكر شده است كه ایشان مي‌گويد: زماني در كوفه به خدمت حضرت اميرالمومنين رسيديم، درحاليكه ايشان مطلبي را مي‌نوشتند و خنده چهره‌شان را فرا گرفته بود، بعد از احترام و ادب علت خنده را از حضرت اميرالمومنين(ع) جويا شدم حضرت علت خنده خود را چنين بيان كردند: من متعجب و حيرانم از بي‌توجهي مسلمانان نسبت به آيات قرآن و سپس اين آيه- 35 نور- را قرائت فرمودند و در تفسير آن گفتند: مِشْكاة وجود مقدس پيامبر اكرم(ص) و مِصْباحٌ حضرت اميرالمومنين(ع) و زُجاجَة حسنين و كَوْكَبٌ دُرِّيّ علي بن الحسين(ع) و يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَة امام باقر(ع) زَيْتُونَة امام صادق(ع) لا شَرْقِيَّةٍ امام موسي بن جعفر(ع) وَ لا غَرْبِيَّة علي بن موسي الرضا(ع) يَكادُ زَيْتُها يُضيء جواد الائمه وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ امام هادي(ع) نُورٌ عَلى نُورٍ امام حسن عسگري(ع) يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ وجود مقدس حضرت ولي عصر هستند، وجود همه معصومين انوار درخشان هستند ولي نور وجود ولي عصر پنهان و مخفي است همين علت ضمير در لنوره بصورت غايب ذكر شده است.
حضرت اميرالمومنين مشكاة را وجود مقدس پيامبر اكرم(ص) مطرح كرده‌اند و آن را نمايشگاهي از مقام نورانيت حضرت حق دانسته‌اند كه در درون و بطن اين چراغدان نور ولايت اميرالمومنين(ع) قرار دارد و حمايت نور ولايت توسط شيشه‌اي است كه آن چراغ را در خود فرا گرفته است بعضي از تفاسير اين قسمت از روايت را به وجود مقدس حضرت زهرا(س) تعبير كرده‌اند حضرت زهرا(ص) با تبعيت كامل از ولايت به مقام حبيبه حضرت حق رسيدند جان مباركشان را در دفعاع از ولايت نثار كردند.
در تفسير اميرالمومنين(ع) دجاجه وجود مبارك حسنين است امام حسن با پذيرش صلح براي دفاع از ولايت به شهادت رسيد و امام حسين(ع) با حضور در ميدان جنگ، ولايت را پايدار و محكم حفظ كردند.
ائمه اطهار در ادامه مسير ولايت مانند ستاره‌هاي درخشاني هستند كه در پرتو درخشش آنان استعدادهاي نهفته و بالقوه انسان بارور مي‌گردد و درخت تنومند مباركه زيتونه سبز مي‌شود و در پي دريافت اين علوم و معرفت انسان به كمال خود نائل مي‌گردد در پرتو وجود ائمه تمام خيرات و معارف به افراد مي‌رسد با حضور پررنگ آنان در زندگی اعمال و افعال افراد نه از روي ترس و ورود به جهنم است و نه براي وصال به بهشت است بلكه تنها نيّت او حباً لك و رضاً لك است اين عملکرد انسان را به مقام رضا و رضوان الهي مي‌رساند وقلب او در پرتو انوار الهي از شجره طيبه‌ای تغذيه مي‌كند كه هيچ آلودگي و حقارتي در آن راه ندارد و تنها هدف، قرب به حق است.
در روزگار ما وجود مقدس ولي عصر چون نور پنهانی هستند، ظاهر بالذات و مظهر لغير است، نور وجودی ايشان براي ظهورش احتياج به غير ندارد و هر یک از ما بدون نور ولايت ايشان معدوم هستيم و با قرار گرفتن در شعاع ولايتی ايشان آسمان عقلمان و زمين وجوديمان و اعضا و جوارحمان درخشندگي خاصي پيدا می‌کند بنابراين تمام افعال، نيات، اقوالی كه از بنده صادر مي‌شود نوراني و درخشنده خواهد شد.
خداوند با نور خودش هر كس را بخواهد هدايت مي‌نمايد و توفيق خاص در اختيارش قرار مي‌دهد اين توفيق همراه با عبوديت محض باعث می‌شود تا فرد با نور پنهان حضرت حق ارتباط برقرار كند و قلبش به گفته آيت‌ا.. بهجت مسجد شود زيرا ايشان فرمودند:حضرت ولي عصر در دل هر شيعه يك مسجد دارند
زماني حضرت براي اقامه نماز قدم به دل شيعه مي‌گذارند كه آنها از ظلمات نفساني و معصيت جدا گردند و هيچ امري مانع وصال دائم بنده و خداوند سبحان نباشد اما بايد بدانيم تكميل نفوس ناقصه به دست ولي عصر صورت مي‌گيرد و به دعای ايشان عبوديت و بندگي رنگ خدايي و نوراني به خود می‌گيرد.
توجه به قرآن و روايت برای شناخت يوسف فاطمه س کافی است اين منابع هميشه در دسترس همگان قرار دارد
برای کنار رفتن پرده از روی مبارک حضرت بايد نگاهی عميق‌تر به آيات و روايات داشته باشيم.
قرآن در سوره مباركه مدثر آيه 8 مي‌فرمايد: فَإِذَا نُقِرَ فىِ النَّاقُورِ هنگامى كه در «صور» دميده شود،
در كتاب نجم الثاقب در بيان اين آيه گفته شده است مفضل ابن عمر يكی از اصحاب خاص امام صادق (ع) در محضر امام تفسير و تاويل اين آيه را جويا شد
حضرت فرمودند: آن روز، روز عجيب و عظيمي است در آن روز امامي كه از ديده ها مخفي و پنهان است ظهور مي‌كنند و خداوند متعال اين ظهور را به همه عالميان اعلام مي‌دارد.
امام صادق(ع) ناقور را از القاب حضرت صاحب الزمان بيان كردند. ناقور به معناي كوبيدن، دميدن است. زمان ظهور سر و صداي زيادي در عالم ماده برپا مي‌شود و هر چيز و هركس ظهور را اعلام مي‌دارد اما اگر چشم حقيقت بين افراد در پي ظلمات عالم ماده و معصيت بسته شده باشد از غوغا و هياهوي ظهور غافل می‌ماند.
در تاريخچه نقاره‌خانه‌ها آمده است در قديم هر صبحگاه كه سلطان قصد خروج از بارگاهش را داشت جارچيها طبل را به صدا در مي‌آوردند تا هركس عريضه و خواسته‌اي از او دارد خود را به سلطان برساند و در غروب كه ايشان قصد بازگشت به بارگاهشان را داشتند كوبيدن طبل توسط جارچيها تكرار مي‌شد تا كسي از قافله عقب نماند و خودش را به سلطان برساند. طبله نقاره صدا مي‌كند شاه نگاهي به گدا مي‌كند
وجود مقدس ولي عصر ناقور هستند سلطانی که هر صبح و شب با ورود به زمين وجودي افراد، كوبه دل او را به صدا در مي‌آورد و می‌فرمايد:انا المهدي، انا المهدي حضرت وجود خودشان را اعلام مي‌دارند تا قافله عقب ماندگاني كه در اثر گرفتاريهاي دنياي مادي از وجود نازنينش غافل شده‌اند خودشان را به او برسانند و حيات طيب و حقيقي نصيبشان شود اينكه صبح و شب به خواندن دعاي آل يس سفارش شده‌ايم از اين روست تا صداي قدمهای يوسف زهرا را بشنويم و از تابعين حقيقي ايشان گرديم.
خداوند نور آسمانها و زمين است مثل نور خداوند همانند چراغدانى است كه در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گيرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون يك ستاره فروزان، اين چراغ با روغنى افروخته مىشود كه از درخت پربركت زيتونى گرفته شده كه نه شرقى است و نه غربى (روغنش آن چنان صاف و خالص است كه) نزديك است بدون تماس با آتش شعلهور شود نورى است بر فراز نورى و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدايت مىكند، و خداوند به هر چيزى داناست.
در تفسير اين آيه روايتي از جابر انصاري ذكر شده است كه ایشان مي‌گويد: زماني در كوفه به خدمت حضرت اميرالمومنين رسيديم، درحاليكه ايشان مطلبي را مي‌نوشتند و خنده چهره‌شان را فرا گرفته بود، بعد از احترام و ادب علت خنده را از حضرت اميرالمومنين(ع) جويا شدم حضرت علت خنده خود را چنين بيان كردند: من متعجب و حيرانم از بي‌توجهي مسلمانان نسبت به آيات قرآن و سپس اين آيه- 35 نور- را قرائت فرمودند و در تفسير آن گفتند: مِشْكاة وجود مقدس پيامبر اكرم(ص) و مِصْباحٌ حضرت اميرالمومنين(ع) و زُجاجَة حسنين و كَوْكَبٌ دُرِّيّ علي بن الحسين(ع) و يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبارَكَة امام باقر(ع) زَيْتُونَة امام صادق(ع) لا شَرْقِيَّةٍ امام موسي بن جعفر(ع) وَ لا غَرْبِيَّة علي بن موسي الرضا(ع) يَكادُ زَيْتُها يُضيء جواد الائمه وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نارٌ امام هادي(ع) نُورٌ عَلى نُورٍ امام حسن عسگري(ع) يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ وجود مقدس حضرت ولي عصر هستند، وجود همه معصومين انوار درخشان هستند ولي نور وجود ولي عصر پنهان و مخفي است همين علت ضمير در لنوره بصورت غايب ذكر شده است.
حضرت اميرالمومنين مشكاة را وجود مقدس پيامبر اكرم(ص) مطرح كرده‌اند و آن را نمايشگاهي از مقام نورانيت حضرت حق دانسته‌اند كه در درون و بطن اين چراغدان نور ولايت اميرالمومنين(ع) قرار دارد و حمايت نور ولايت توسط شيشه‌اي است كه آن چراغ را در خود فرا گرفته است بعضي از تفاسير اين قسمت از روايت را به وجود مقدس حضرت زهرا(س) تعبير كرده‌اند حضرت زهرا(ص) با تبعيت كامل از ولايت به مقام حبيبه حضرت حق رسيدند جان مباركشان را در دفعاع از ولايت نثار كردند.
در تفسير اميرالمومنين(ع) دجاجه وجود مبارك حسنين است امام حسن با پذيرش صلح براي دفاع از ولايت به شهادت رسيد و امام حسين(ع) با حضور در ميدان جنگ، ولايت را پايدار و محكم حفظ كردند.
ائمه اطهار در ادامه مسير ولايت مانند ستاره‌هاي درخشاني هستند كه در پرتو درخشش آنان استعدادهاي نهفته و بالقوه انسان بارور مي‌گردد و درخت تنومند مباركه زيتونه سبز مي‌شود و در پي دريافت اين علوم و معرفت انسان به كمال خود نائل مي‌گردد در پرتو وجود ائمه تمام خيرات و معارف به افراد مي‌رسد با حضور پررنگ آنان در زندگی اعمال و افعال افراد نه از روي ترس و ورود به جهنم است و نه براي وصال به بهشت است بلكه تنها نيّت او حباً لك و رضاً لك است اين عملکرد انسان را به مقام رضا و رضوان الهي مي‌رساند وقلب او در پرتو انوار الهي از شجره طيبه‌ای تغذيه مي‌كند كه هيچ آلودگي و حقارتي در آن راه ندارد و تنها هدف، قرب به حق است.
در روزگار ما وجود مقدس ولي عصر چون نور پنهانی هستند، ظاهر بالذات و مظهر لغير است، نور وجودی ايشان براي ظهورش احتياج به غير ندارد و هر یک از ما بدون نور ولايت ايشان معدوم هستيم و با قرار گرفتن در شعاع ولايتی ايشان آسمان عقلمان و زمين وجوديمان و اعضا و جوارحمان درخشندگي خاصي پيدا می‌کند بنابراين تمام افعال، نيات، اقوالی كه از بنده صادر مي‌شود نوراني و درخشنده خواهد شد.
خداوند با نور خودش هر كس را بخواهد هدايت مي‌نمايد و توفيق خاص در اختيارش قرار مي‌دهد اين توفيق همراه با عبوديت محض باعث می‌شود تا فرد با نور پنهان حضرت حق ارتباط برقرار كند و قلبش به گفته آيت‌ا.. بهجت مسجد شود زيرا ايشان فرمودند:حضرت ولي عصر در دل هر شيعه يك مسجد دارند
زماني حضرت براي اقامه نماز قدم به دل شيعه مي‌گذارند كه آنها از ظلمات نفساني و معصيت جدا گردند و هيچ امري مانع وصال دائم بنده و خداوند سبحان نباشد اما بايد بدانيم تكميل نفوس ناقصه به دست ولي عصر صورت مي‌گيرد و به دعای ايشان عبوديت و بندگي رنگ خدايي و نوراني به خود می‌گيرد.
توجه به قرآن و روايت برای شناخت يوسف فاطمه س کافی است اين منابع هميشه در دسترس همگان قرار دارد
برای کنار رفتن پرده از روی مبارک حضرت بايد نگاهی عميق‌تر به آيات و روايات داشته باشيم.
قرآن در سوره مباركه مدثر آيه 8 مي‌فرمايد: فَإِذَا نُقِرَ فىِ النَّاقُورِ هنگامى كه در «صور» دميده شود،
در كتاب نجم الثاقب در بيان اين آيه گفته شده است مفضل ابن عمر يكی از اصحاب خاص امام صادق (ع) در محضر امام تفسير و تاويل اين آيه را جويا شد
حضرت فرمودند: آن روز، روز عجيب و عظيمي است در آن روز امامي كه از ديده ها مخفي و پنهان است ظهور مي‌كنند و خداوند متعال اين ظهور را به همه عالميان اعلام مي‌دارد.
امام صادق(ع) ناقور را از القاب حضرت صاحب الزمان بيان كردند. ناقور به معناي كوبيدن، دميدن است. زمان ظهور سر و صداي زيادي در عالم ماده برپا مي‌شود و هر چيز و هركس ظهور را اعلام مي‌دارد اما اگر چشم حقيقت بين افراد در پي ظلمات عالم ماده و معصيت بسته شده باشد از غوغا و هياهوي ظهور غافل می‌ماند.
در تاريخچه نقاره‌خانه‌ها آمده است در قديم هر صبحگاه كه سلطان قصد خروج از بارگاهش را داشت جارچيها طبل را به صدا در مي‌آوردند تا هركس عريضه و خواسته‌اي از او دارد خود را به سلطان برساند و در غروب كه ايشان قصد بازگشت به بارگاهشان را داشتند كوبيدن طبل توسط جارچيها تكرار مي‌شد تا كسي از قافله عقب نماند و خودش را به سلطان برساند. طبله نقاره صدا مي‌كند شاه نگاهي به گدا مي‌كند
وجود مقدس ولي عصر ناقور هستند سلطانی که هر صبح و شب با ورود به زمين وجودي افراد، كوبه دل او را به صدا در مي‌آورد و می‌فرمايد:انا المهدي، انا المهدي حضرت وجود خودشان را اعلام مي‌دارند تا قافله عقب ماندگاني كه در اثر گرفتاريهاي دنياي مادي از وجود نازنينش غافل شده‌اند خودشان را به او برسانند و حيات طيب و حقيقي نصيبشان شود اينكه صبح و شب به خواندن دعاي آل يس سفارش شده‌ايم از اين روست تا صداي قدمهای يوسف زهرا را بشنويم و از تابعين حقيقي ايشان گرديم.
- لینک کوتاه این مطلب
»
پایگاه جامع اطلاع رسانی امام مهدی (عج)
تاریخ انتشار:14 دی 1393 - 14:13
مطالب مرتبط...
نظر شما...
