جایگاه منکر ایمان ابوطالب(ع) کجا خواهد بود؟

(بسم الله الرحمن الرحیم)
امروز مصادف است با وفات حضرت سید بطحاء حضرت ابوطالب سلام الله علیه می باشد.آنچه که نقل مشهور است آنجناب سه سال قبل از هجرت و در سال 10 بعثت به دیار باقی شتافت. بنا بر نقلی ایشان به هنگام رحلت بیش از 80 سال داشتند.

  

نسب حضرت ابوطالب علیه السلام
نام مبارک آن حضرت عمران است، و پدرشان جناب عبدالمطلب و مادرشان فاطمه بنت عمرو بن عائذ است.ابوطالب علیه السلام با عبدالله پدر حضرت محمد صل الله علیه و آله وسلم  و زبیر بن عبدالمطلب برادرانی

از یک پدر و مادر هستند و دیگر اولاد جناب عبدالمطلب با این سه بزرگوار فقط از پدر یکی بودند.

 

ایمان حضرت ابوطالب علیه السلام
یکی از مباحثی که دشمنان دین به شبهه افکنی علیه آن می پردازند، ایمان آن حضرت است و هدف اصلی این افراد نیز به خیال خام خودشان گرفتن نقطه ضعفی برای فرزند آن حضرت یعنی امیرالمومنین علیه

السلام است.

مجلسی می فرماید: امامیه اتفاق دارند بر اسلام و ایمان جناب ابوطالب علیه السلام به پیامبر صل الله علیه و آله و سلم و اینکه هیچ گاه عبادت بتی نکرده است. بلکه ابوطالب علیه السلام یکی از اوصیاء حضرت

ابراهیم علیه السلام است و امر اسلام و ایمان او در شیعه مشهور است و علمای شیعه کتاب ها در ایمان آن بزرگوار تألیف کرده اند.

ابن اثیر جزری شافعی در جامع الاصول می گوید: از عموهای پیامبر صل الله علیه السلام جز حمزه، عباس و ابوطالب کس دیگری نزد اهل بیت ایمان نیاورده اند.

علامه طبرسی می گوید: اهل بیت علیهم السلام اجماع دارند بر ایمان ابوطالب علیه السلام و اجماع اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین حجت است؛ چون آن بزرگواران یکی از ثقلین هستند که پیامبر صل الله علیه و

آله و سلم امر به تمسک به آن دو نموده اند.

از طرف دیگر اشعار حضرت ابوطالب علیه السلام در حمایت از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم، اشعار منسوب به امیرالمومنین علیه السلام هنگام رحلت ابوطالب علیه السلام و کلمات آن بزرگوار به قریش در

مسجدالحرام هنگام قصد سوء قریش نسبت به پیامبرصل الله علیه و آله، و کلمات آن حضرت هنگام رحلت، کلمات آن حضرت در طلب باران همه دلالت دارد بر اینکه دارای ایمانی منحصر بفرد بوده است که در

روایات تشبیه به ایمان اصحاب  کهف شده است.بعضی از ابیات امیرالمومنین علیه السلام در مرثیه آن بزرگوار نیز دلالت بر افضلیت آن بزرگوار بر حمزه سلام الله علیه دارد.

امام رضا علیه السلام در جواب شخصی که در ایمان حضرت ابوطالب علیه السلام تردید داشت، به آیه 115 سوره مبارکه نساء:« و هر کس بعد از آنکه[راه] هدایت برایش روشن و آشکار شد، با پیامبر مخالفت و دشمنی

کند و از راهی جز راه مومنان پیروی نماید، او را به همان سو که رو کرده واگذاریم، و به دوزخ درآوردیم؛ و آن بد بازگشتی است.» استناد کرده و فرمودند، اگر به ایمان او باور نداشته باشی، سرانجام وارد جهنم می

شوی(الطرائف ص 450)

 

 

ابوطالب چه ایمانی داشتند؟

از سوی دیگر در کتاب کمال الدین ج 35 ص 111 به آمده است که امیرالمومنین سلام الله علیه در مورد ایمان ابوطالب علیه السلام فرمودند: « بخدا قسم هرگز پدرم و جدم عبدالمطلب و هاشم و عبدالمناف عبادت

بت نکرده اند.» در این هنگام از امیرالمومنین علیه السلام پرسیده شد، پس چرا عبادت می کردند؟ ایشان فرمودند:« به سوی کعبه نماز می خواندند و بر دین ابراهیم و به آن متمسک بودند.»

ابن ابی الحدید معتزلی در ضمن اشعاری می گوید: اگر ابوطالب و پسرش نبودند، از دین اثری نبود که اینچنین استوار شود. ابوطالب رحمةالله علیه در مکه از پیامبر صل الله علیه و آله وسلم حمایت کرد و پسرش در

مدینه بی دریغ از پیامبر صل الله علیه و آله و سلم حمایت و دفاع کرد.

 

پیامبر(ص) در وفات ابوطالب (ع)
هنگامی که حضرت امیرالمومنین علیه السلام خبر وفات ابوطالب علیه السلام را به پیامبر داد، آن حضرت به شدت ملول و محزون شدند و فرمودند:« یا علی برو و او را غسل و حنوط و کفن کن و چون بر روی سریر

نهادی به من خبر بده.»

هنگامی که آن حضرت دستورات پیامبر صل الله علیه و آله و سلم را انجام داد و پدر بزرگوار را بر روی سری گذاشت، پیامبر صل الله علیه و آله و سلم خودشان تشریف آوردند و چون نظر مبارکشان بر نعش عموی

بزرگوارشان افتاد، رقت و حزن به آن حضرت دست داد و فرمودند:« ای عمو، صله رحم و مهربانی کردی و جزای خیر دیدی. ای عمو، در کوچکی مرا کفالت کردی و در بزرگی مرا نصرت و حمایت نمودی.»(تاریخ یعقوبی ج 2 ص 35)

نکته مهم پس از رحلت ابوطالب سلام الله علیه این است که جبرئیل نازل شده و به پیامبر صل الله علیه و آله و سلم عرض کرد:« یاور تو از دنیا رفت، هجرت کن.»(شرح نهج البلاغه:ج4 ص 70، ج14 ص 128)

 

حج نیابتی
امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند:« اگر ایمان حضرت ابوطالب علیه السلام در یک کفه ترازو قرار گیرد و ایمان این خَلق در کفه دیگر قرار گیرد حتما ایمان او بالاتر است» ایشان سپس فرمودند: « آیا نمی دانید

که امیرالمومنین علیه السلام در زمان حیات خود نائب می گرفت که برای عبدالله ، آمنه و ابوطالب سلام الله علیهم اجمعین حج انجام دهند، و هنگام شهادت به اولاد خود وصیت فرمودند که نایب برای حج از طرف

آن بزرگواران بگیرند.»(شرح نهج البلاغه ج14 ص 68)

 

 

جواب امیرالمومنین(ع) به منکر ایمان ابوطالب(ع)
امام صادق علیه السلام از پدش از امام سجاد از پدرش سلام الله علیهم اجمعین نقل می کند که امیرالمومنین علیه السلام در صحن مسجد نشسته و مردم اطرافش جمع بودند؛ که مردی بلند شد و پرسید: ای

امیرالمومنین (علیه السلام) تو در مقام و مرتبه ای هستی که خداوند تو را در آن جایگاه قرار داده، اما پدرت در آتش دوزخ شکنجه می شود!

امیرالمومنین سلام الله علیه فرمودند:« آرام باش! خدای دهانت بشکند! سوگند به آن کسی که محمد صل الله علیه و آله و سلم را به حق مبعوث کرد! اگر پدرم برای تمام گناهکاران روی زمین شفاعت کند خداوند

شفاعت او را می پذیرد. آیا پدرم در آتش معذب باشد و من که پسرش هستم تقسیم کننده بهشت و دوزخ باشم؟!»

سوگند به آن کس که محمد صل الله علیه و آله وسلم را به حق مبعوث کرد! روز قیامت نور ابوطالب علیه السلام نور تمام آفریدگان را تحت الشعاع قرار می دهد مگر پنج نور: نور محمد صل الله علیه و آله و سلم،

نورمن، نورفاطمه سلام الله علیها، نورحسن علیه السلام و نور حسین علیه السلام و نور امامان از فرزندان امام حسین علیهم السلام. آگاه باش! نور ابوطالب علیه السلام از نور ماست، که خداوند آن را دو هزار سال

پیش از آفرینش حضرت آدم آفریده است.»(الفضائل ـ شادان بن جبرئیل ـ ص72)

- لینک کوتاه این مطلب

تاریخ انتشار:16 خرداد 1392 - 9:03

دسته : اخبار - اخبار اجتماعی و فرهنگی