وصیت نخستین بانوی اسلام/ مزار حضرت خدیجه(س) در مکه +عکس

حضرت خدیجه(س) نخستین زنی بود که به پیامبری حضرت محمد(ص) ایمان آورد و اولین بانویی بود که همراه امام علی(ع) با پیامبر به نماز ایستاد و پیشانی بندگی بر خاک سایید.

تاریخ‏نویسان از یکی از همسران پیامبر اعظم(ص) نقل کرده‏اند که می‏گفت: من همواره از علاقه پیامبر به خدیجه در شگفت بودم؛ چرا که حضرت بسیار از او یاد می‏کرد و اگر گوسفندی می‏کشت، به سراغ دوستان خدیجه می‏رفت و سهمی برای آن‌ها می‏فرستاد، روزی رسول خدا(ص) در حالی که خانه را ترک می‏کرد، نام خدیجه را بر زبان آورد و از او تعریف کرد، کار به جایی رسید که صبر خویش را از دست دادم و با کمال جرأت گفتم: «وی پیرزنی بیش نبود و خدا بهتر از او را نصیب شما کرده است»!

گفتار من چنان رسول خدا(ص) را متأثر ساخت که آثار خشم و غضب در چهره ایشان ظاهر شد، در این هنگام رو به من کرد و فرمود: «ابداً چنین نیست!... هرگز همسری بهتر از او نصیب من نشده است، خدیجه هنگامی به من ایمان آورد که همه مردم در کفر و شرک به سر می‏بردند، او ثروت خود را در سخت‏ترین لحظات در اختیار من گذاشت، خدا از او فرزندانی نصیبم کرد که به دیگر همسرانم نداد».

هنگامی که حضرت خدیجه(س) در ماه رمضان سال دهم بعثت بیمار شد، پیغمبر(ص) فرمود: ای خدیجه! آیا می‏دانی که خداوند تو را در بهشت نیز همسرم ساخته است؟! آن گاه از خدیجه دل جویی کرد و او را وعده بهشت داد.

در این اثنا که بیماری خدیجه شدت یافت، خطاب به پیامبر(ص) عرض کرد: یا رسول الله! چند وصیت دارم، من در حق تو کوتاهی کردم، مرا عفو کن.

پیامبر(ص) فرمود: هرگز از تو تقصیری ندیدم و نهایت تلاش ‏خود را به کار بردی، در خانه‏ام بسیار خسته شدی و اموالت را در راه خدا مصرف کردی.

حضرت خدیجه(س) فرمود: یا رسول اله ! وصیت دوم من این است که مواظب این ‏دختر باشید و به فاطمه زهرا(س) اشاره کرد، چون او بعد از من یتیم و غریب خواهد شد، پس مبادا کسی از زنان قریش به او آزار برساند، مبادا کسی به صورتش سیلی بزند، مبادا کسی بر او فریاد بکشد، مبادا کسی با او برخورد غیر ملایم و زننده‏ای داشته‏ باشد.

اما وصیت ‏سوم را شرم می‏کنم برایت ‏بگویم، آن را به ‏فاطمه عرض می‏کنم تا او برایت‏بازگو کند، سپس فاطمه را فرا خواند و به وی فرمود: «نور چشمم ! به پدرت رسول الله بگو مادرم می‏گوید: من از قبر در هراسم، از تو می‏خواهم مرا در لباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی».

پس فاطمه زهرا(س) از اتاق بیرون آمد و مطلب را به پیامبر(ص) عرض کرد، پیامبر اکرم(ص) آن پیراهن را برای خدیجه‏ فرستاد و او بسیار خوشحال شد.

در نهایت این بانوی فداکار اسلام و یار صدیق نبی در سن 65 سالگی در خارج از شعب ابوطالب جان به جان آفرین تسلیم کرد، پیغمبر خدا(ص) شخصاً خدیجه را غسل و حنوط کرد و با همان پارچه‏ای که جبرئیل ‏از طرف خداوند عزوجل برای خدیجه آورده بود، کفن کرد، رسول‏ خدا(ص) شخصاً درون قبر رفت، سپس خدیجه را در خاک نهاد و آن گاه سنگ لحد را در جای خویش استوار ساخت، او بر خدیجه اشک‏ می‏ریخت، دعا می‏کرد و برایش آمرزش می‏طلبید.

قبرستان ابوطالب در مکه معظمه

مزار حضرت خدیجه(س) و فرزندش «قاسم» در قبرستان ابوطالب

• منبع: فارس