(بسم الله الرحمن الرحیم)
با اینکه روایت «أَفْضَلُ الْأَعْمالِ، إِنْتِظارُ الْفَرَجِ؛ بهترین اعمال، انتظار فرج است»۱ به نقل عامه هم ثابت است، چگونه ممکن است حکومت و سیادت رؤسای کشورهای اسلامی، اُولُوا الاَمْر۲ باشند؟! اگر چنین است، فَرَج، موجود و حاصل است، دیگر انتظار فرج برای چه؟ آیا با وجود این همه فرج، باز هم فرج میخواهیم؟! پس «انتظارالفرج» یعنی چه؟!
در محضر بهجت، ج۱، ص۶۱
۱. بحارالانوار، ج۷۵، ص۲۰۸؛ کشفالغمة، ج۲، ص۲۰۷.
۲. اشاره به آیه ۵۹ سوره نساء که میفرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ؛ ای کسانیکه ایمان آوردهاید، از خدا و رسول و اولوالامرتان اطاعت کنید».
- لینک کوتاه این مطلب
»
bahjat.ir
تاریخ انتشار:10 شهریور 1396 - 12:00
مطالب مرتبط...
نظر شما...