تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
امام علی علیه‌السلام -در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر- : دل خود را آكنده از مهر و محبّت و لطف نسبت به مردم گردان و مبادا براى آنان چون جانور درندهاى باشى كه خوردنشان را غنيمت دانى؛
زيرا كه مردم دو دستهاند : يا برادر دينى تو هستند و يا همنوع تو .
در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روى عمد يا خطا دست به گناه و تجاوز مىآلايند . پس همان گونه كه خود دوست دارى خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت كند، تو نيز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش؛ زيرا تو بالادست آنها هستى و فرمانروایی بر تو ، بالا دست تو مىباشد و خداوند بالا دست كسى است كه تو را به امارت گماشته است !.
متن حدیث:
امام على عليهالسلام: مِن كِـتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ : وأشعِرْ قَلبَكَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِيَّةِ ، والمحبَّة لَهُم ، واللُّطفَ بهِم ، ولاتَكونَنَّ علَيهِم سَبُعا ضارِيا تَغتَنِمُ أكلَهُم ؛ فإنَّهُم صِنفانِ : إمّا أخٌ لَكَ في الدِّينِ ، أو نَظيرٌ لَكَ في الخَلقِ ، يَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ ، ويُؤتى على أيديهِم في العَمدِ والخَطأِ ، فأعطِهِم مِن عَفوِكَ وصَفحِكَ مِثلَ الّذي تُحِبُّ وتَرضى أن يُعطِيَكَ اللّهُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ ، فإنَّكَ فَوقَهُم ، وَوالِي الأمرِ علَيكَ فَوقَكَ ، واللّهُ فَوقَ مَن وَلاّكَ !
امام علی علیه‌السلام -در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر- : دل خود را آكنده از مهر و محبّت و لطف نسبت به مردم گردان و مبادا براى آنان چون جانور درندهاى باشى كه خوردنشان را غنيمت دانى؛
زيرا كه مردم دو دستهاند : يا برادر دينى تو هستند و يا همنوع تو .
در معرض لغزش و خطا قرار دارند و گاه از روى عمد يا خطا دست به گناه و تجاوز مىآلايند . پس همان گونه كه خود دوست دارى خداوند نسبت به تو بخشش و گذشت كند، تو نيز نسبت به آنان بخشش و گذشت داشته باش؛ زيرا تو بالادست آنها هستى و فرمانروایی بر تو ، بالا دست تو مىباشد و خداوند بالا دست كسى است كه تو را به امارت گماشته است !.
متن حدیث:
امام على عليهالسلام: مِن كِـتابهِ للأشتَرِ لَمّاوَلاّهُ مِصرَ : وأشعِرْ قَلبَكَ الرَّحمَةَ لِلرَّعِيَّةِ ، والمحبَّة لَهُم ، واللُّطفَ بهِم ، ولاتَكونَنَّ علَيهِم سَبُعا ضارِيا تَغتَنِمُ أكلَهُم ؛ فإنَّهُم صِنفانِ : إمّا أخٌ لَكَ في الدِّينِ ، أو نَظيرٌ لَكَ في الخَلقِ ، يَفرُطُ مِنهُمُ الزَّلَلُ ، وتَعرِضُ لَهُمُ العِلَلُ ، ويُؤتى على أيديهِم في العَمدِ والخَطأِ ، فأعطِهِم مِن عَفوِكَ وصَفحِكَ مِثلَ الّذي تُحِبُّ وتَرضى أن يُعطِيَكَ اللّهُ مِن عَفوِهِ وصَفحِهِ ، فإنَّكَ فَوقَهُم ، وَوالِي الأمرِ علَيكَ فَوقَكَ ، واللّهُ فَوقَ مَن وَلاّكَ !
- «نهج‌البلاغه، نامه 53»
- لینک کوتاه این مطلب
تاریخ انتشار:12 بهمن 1392 - 12:11
مطالب مرتبط...
نظر شما...
