نگاهي به درونمايه و محور سوره لیل

(بسم الله الرحمن الرحیم)
هر که باد بکارد، طوفان بدرود
نر و ماده، يکسان نيستند و شب و روز، و انجام دادن نيکيها و ارتکاب گناهان برابر نمي باشند و آن که گندم کاشته، جو درو نمي کند. آيا هر که باد بکارد، به جز طوفان مي درود؟!
نفس بشري دوست دارد حق و باطل را به هم بياميزد تا از مسؤوليت بگريزد، ليک هيهات. آيات قرآن و اين سوره در پي هم مي آيند تا حق و باطل را از يکديگر جدا سازند و گويا محور سوره، يادآوري اين بينش باشد و اينکه هر که حق خدا را بدهد و پروا داشته باشد و پاداش نيکو را تصديق کند، پروردگار او را بر زندگي آسان کامياب گرداند و هر که پاداش نيکوتر را دروغ انگارد، پروردگار او را در زندگي دشواري اندازد.
پيامدهاي دروغ انگاري از دنيا تا به آخرت کشيده مي شود، آنجا که آتشِ برافروخته، دروغ انگاران را انتظار مي کشد، امّا آنان که از پروردگار خويش پروا داشته باشند و براي تزکيه و پاک شدن، اموال خود را بدهند، فرجامشان نيک خواهد بود از آن رو که در پي خشنودي خداي خويش بوده اند، خداوند نيز از نعمت بديشان چندان دهد که خشنودي يابند.

- لینک کوتاه این مطلب

» آيت الله سيدمحمّدتقي مدرسي
تاریخ انتشار:27 مهر 1393 - 11:02

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد