تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
بازگشت به سوي پروردگار
براي آنکه وحي را دريابي، بايد بدانجا رسي که بتواني در آن انديشه ورزي و تپشهاي آن را احساس کني و عوامل اثرگذار آن را پي گيري و با آهنگ آن، هماهنگ گردي... و در يک سخن مي توان گفت: بايد با تمام صفاي باطن، نيروي انديشه نازکي حس با کلام وحي به سر بري.
سوره ي فجر نيز چنين است؛ هر که بدان آميخته نگردد و خويشتن را به واژه هاي آن که از دانش، حکمت، زندگي و نور آکنده است، نسپرد، اين سوره را به نيکي درنيافته است؛ واژه هايي که او را به افقي ديگر مي کشاند تا پيرامون خود را به گونه اي نو درنگرد و از فريبندگي مادّه و بند و زنجيرهاي آن رهايي يابد و جانش اطمينان يافته، به پروردگار خشنود شود. چنين انساني در دنيا با روح خويش به سوي پروردگار بازمي گردد و نداي پروردگار خويش را مي شنود که مي گويد: «ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً»؛ (خشنود و خداپسند به سوي پروردگارت بازگرد).
گويا اين بينش، محور سوره است، ليک چگونه محقق مي شود؟ به نظر مي رسد پاسخ اين پرسش در سوره به چشم خورد و خود در سه نقطه چکيده شود؛ اين نقطه ها در جاي خود محورهاي مقدماتي سوره به شمار مي آيند و عبارتند از:
سوره ي فجر نيز چنين است؛ هر که بدان آميخته نگردد و خويشتن را به واژه هاي آن که از دانش، حکمت، زندگي و نور آکنده است، نسپرد، اين سوره را به نيکي درنيافته است؛ واژه هايي که او را به افقي ديگر مي کشاند تا پيرامون خود را به گونه اي نو درنگرد و از فريبندگي مادّه و بند و زنجيرهاي آن رهايي يابد و جانش اطمينان يافته، به پروردگار خشنود شود. چنين انساني در دنيا با روح خويش به سوي پروردگار بازمي گردد و نداي پروردگار خويش را مي شنود که مي گويد: «ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً»؛ (خشنود و خداپسند به سوي پروردگارت بازگرد).
گويا اين بينش، محور سوره است، ليک چگونه محقق مي شود؟ به نظر مي رسد پاسخ اين پرسش در سوره به چشم خورد و خود در سه نقطه چکيده شود؛ اين نقطه ها در جاي خود محورهاي مقدماتي سوره به شمار مي آيند و عبارتند از:
1- احساس کردن اين که پروردگار نگاهبان و در کمين ماست، که موجب مي شود آگاهي و پرهيزگاريِ دل فزوني يابد، ليک چگونه؟ با نگاه کردن در آمد و شد شب و روز و کارگرداني زيباي آن از سپيده دم تا شب، هنگامي که سپري مي شود و همچنين با عبرت گرفتن از فرجام گردنکشاني که خداوند را فراموش کردند و او را در نظر نگرفتند و پروردگارِ آنان، سخت در کمين بود و بر سر آنان تازيانه ي عذاب را فرونواخت. (آيات 1-14)
2- پاک کردن دل از دنيادوستي و در شمار آوردن ثروتمندي به عنوان ارزشي الهي، چه، فرجام دنيا دوستي سخت خطرناک است، و شخصيت آدمي را مسخ مي کند و کاري مي کند او يتيم را ننوازد و بر خوراک دادن بينوا، کسي را برنيانگيزد و ميراث را به تمامي بخورد و چيزي نمانده از شدت مال دوستي، آن را بپرستد! (آيات 15-20)
2- پاک کردن دل از دنيادوستي و در شمار آوردن ثروتمندي به عنوان ارزشي الهي، چه، فرجام دنيا دوستي سخت خطرناک است، و شخصيت آدمي را مسخ مي کند و کاري مي کند او يتيم را ننوازد و بر خوراک دادن بينوا، کسي را برنيانگيزد و ميراث را به تمامي بخورد و چيزي نمانده از شدت مال دوستي، آن را بپرستد! (آيات 15-20)
3- با يادآوري هراسهاي روز رستاخيز، آن هنگام که قسمتهاي زمين، سخت در هم کوبيده مي شود و پروردگار، با عظمت، عدالت و قدرتمندي خويش بر گردنکشان و گنهکاران جلوه گر شود، آنگاه آدمي به ياد مي آورد تنها فرصت خود در دنيا را از کف داده و براي زندگاني خويش چيزي پيش نفرستاده است، ليک پندگيري سودش نرساند. (آيات 21-26)
در اين هنگام است که پروردگار نفسهاي مطمئنه را ندا مي دهد که خشنود و خداپسند به سوي پروردگارشان بازگردند. وه چه نداي عظيمي! وه چه فرجام نيکي! از پروردگار مي خواهيم ما را بدان توفيق دهد. (آيات 27-30)
- لینک کوتاه این مطلب
»
آيت الله سيدمحمّدتقي مدرسي
تاریخ انتشار:23 مهر 1393 - 19:17
مطالب مرتبط...
نظر شما...
