نگاهي به درونمايه و محور سوره ي اخلاص/حقايق عرفان

(بسم الله الرحمن الرحیم)
حقايق عرفان
آيا پروردگار زن و فرزندي دارد؟ قرآن براي دانشمنداني که در دايره ي توحيد ژرف انديشي مي کنند، چه فراهم آورده است؟ چگونه چند واژه، بينشهاي وحياني در شناخت پروردگار را چکيده مي کند تا اينکه ثلثي از قرآن شود؟
آري؛ سوره ي اخلاص، يگانگي پاکي را به پروردگارمان نسبت مي دهد، که در آخرالزمان، تشنگي ژرف انديشان را فرو مي نشاند و رهنمودهاي قرآن در حقايق عرفان را، چکيده مي کند.
سوره ي اخلاص ما را فرمان مي دهد تا بي پرده و از روي پاکي بگوييم: پروردگار يکتاست. يکتايي چه معنايي مي دهد؟ سوره مي گويد: «الله الصمد» پروردگار، درون و اجزايي ندارد، اينک بايد پرسيد: تأويل صمد چيست؟ آيه ي بعدي مي گويد: «لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ» اجزايي از بيرون در پروردگار پاک، وارد نمي شود و از او نيز اجزايي بيرون نمي آيد. ما در پي آنيم که دريابيم حقيقت احديّت و صمديّت چيست و چگونه پروردگار بالاتر از آن است که زاد و ولد داشته باشد؟ آيه ي پاياني پاسخ مي دهد: حقيقت آن است که او همانندي ندارد، اگر پدر باشد، پسرِ او بايد همانند و همپايه ي او باشد و اگر فرزند باشد، پدرش بايد از او برتر يا با او برابر باشد. پاک باد پروردگار از همگوني با آفريدگان!

- لینک کوتاه این مطلب

» آيت الله دکتر سيدمحمّدتقي مدرسي/راسخون
تاریخ انتشار:20 آبان 1393 - 13:51

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد