رذایل اخلاقی / غصه خوردن بر آنچه از دست رفته

(بسم الله الرحمن الرحیم)
« لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‏ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ » سوره مبارکه حدید آيه 23
« اين بخاطر آن است كه براى آنچه از دست داده‏ايد تأسف نخوريد، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد؛ و خداوند هيچ متكبّر فخرفروشى را دوست ندارد»
 
بیماری : غصه خوردن بر آنچه از دست رفته . و راضی نبودن به آنچه به او عطا شده .
بر آنچه از دست رفته غصه می‌خورد به عبارت دیگر بر نعمات از دست رفته حسرت می‌خورد .
 

پیام ها :

1- غصه خوردن  در مسیر رشد و کمال انسان توقف ایجاد می‌کند و فرصت شکر گزاری را از انسان سلب می‌کند .

2- گاهی اوقات غصه خوردن برای آنچه از دست رفته نتایج سوئی در پی دارد و بیماری های اخلاقی را در پی دارد . مثلا موجب حسادت می‌شود .

3- انسان در مسیر بندگی چیزی را از دست نمی دهد بلکه در دارائي‌هاي او جابجایی اتفاق می‌افتد . خدا می‌فرماید: ما دست بنده را خالی نمی‌گذاریم . چیزی می‌گیریم و چیزی دیگری می‌دهیم .

4- انسان نباید به چیزهای فانی دل خوش باشد بلکه باید به آنچه فنا نا پذیر و باقی است دل خوش کند .

5- فرح مذموم آن است که چندان فرد را به خود مشغول کند که از یاد مُنعِم (خدای سبحان) غافل شود .

6- یکی از مفسرین می‌فرمایند : شأن انسان، آزاد زیستن است . اگر انسان دائم گرفتار دادن ها و گرفتن ها باشد ، برده است و عبادتش عبادت احرار نیست .
 

درمان :

1- فرد در هر شرایطی شاکر باشد حتی اگر غمی بر او عارض شود .

2- فرد در خوشی ها بايد بیشتر بندگی خدای سبحان را کند و شاکر خدای سبحان باشد نه اینکه در عرصه بندگی قصور کند و خوشی ها او را به خود مشغول کند .

- لینک کوتاه این مطلب

» موسسه علمیه السلطان علی بن موسی الرضا(ع)
تاریخ انتشار:27 دی 1393 - 13:26

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد