چرا خداوند امامت را در کودک قرار داد؟

(بسم الله الرحمن الرحیم)
چرا خداوند امامت را در کودک قرار داد؟
در رابطه با چرایی و حکمت‌جویی در رابطه با این مسأله می‌توان به مواردی اشاره کرد؛ از جمله:

۱. امتحان مردم؛ زیرا با اثبات امامت طفل از راه معجزه و جهات دیگر، انسان مورد امتحان قرار می‌گیرد که چگونه در برابر حق تسلیم گردد، همان‌گونه که حضرت عبدالعظیم حسنی مورد امتحان قرار گرفت.

۲. برای اثبات اینکه امامت این شخص از جانب خداوند است؛ زیرا اگر امامان تنها در بزرگ‌سالی به مقام امامت نایل می‌شدند، ممکن بود کسانی گمان کنند که مقامات و کمالات آنان همگی اکتسابی است، ولی در طفل کوچک هیچ‌گاه این گمان برده نمی‌شود و اگر طفلی فضایلی در حد امامت داشت شکی نیست که از جانب خداوند است.

۳. برای اثبات اینکه مقام و منزلت بر اساس لیاقت است، نه بزرگی سن، چنان‌که در جریان فرماندهی اسامة‌بن‌زید چنین بود، درحالی‌که عده‌ای از صحابه بر عزل او اصرار داشتند. اما پیامبر اکرم به‌جهت لیاقت وی، اصرار بر فرماندهی او داشت.

۴. ازآنجاکه تا زمان امام‌ رضا علیه‌السلام امامان را یکی پس از دیگری به شهادت می‌رساندند، سنت الهی بر این قرار گرفت که از امام جواد‌ علیه‌السلام امامت در سنین پایین قرار گیرد، تا اینکه حاکمان جور و ظلم امامت آنان را باور نکرده و آنها را نکشند. اما در زمان امام‌ مهدی(ع)، چون امامان پیشین از امتحان سربلند بیرون آمده بودند، دشمنان فهمیدند که امامت در سنین کودکی نیز ممکن است؛ بنابراین قصد داشتند، حضرت‌ را از همان ابتدای ولادت به قتل برسانند.

- لینک کوتاه این مطلب

تاریخ انتشار:2 بهمن 1393 - 19:22

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد