وسعت حکومت امام مهدی علیه‌السلام چه مقدار است؟

از آیات و روایات متعددی می‌توان به این مطلب رسید که حکومت امام موعود، حکومتی جهانی است و گستره آن تمام وسعت کره خاکی را در بر می‌گیرد. در زیر به تعدادی از آنها اشاره می‌شود:

۱. قرآن درباره جهانی‌شدن دین اسلام می‌گوید:
هُوَالَّذی أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَدینِ الحَقَّ لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلَّهُ ولَو کَرِهَ المُشرِکون.[۱]  
اوکسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آنهارا بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند.

باتوجه به اینکه هنوز دین اسلام، دین تمام مردم جهان نشده است و وعده خداوند تخلف‌ناپذیر است، باید روزی برسد که این دین بر تمام جهان سایه افکند و این وعده ممکن نیست، مگر با آمدن مهدی موعود علیه‌السلام که با تشکیل حکومت جهانی، دین اسلام را طبق وعده الهی، در جهان پیاده می‌کند.

۲. در قرآن آمده است:
لقدکتبنا فی الزبور من بعد الذکر أن الأرض یرثها عبادی الصالحون.[۲]
در زبور، پس از ذکر (تورات) نوشتیم، بندگان شایسته‌ام وارث [حکومت] زمین خواهند شد.

و از آنجا که این وعده تا کنون تحقق نیافته است، بنابر روایات این وراثت به دست توانای امام مهدی علیه‌السلام تحقق خواهد یافت.[۳] همچنین امام باقر علیه‌السلام درباره «عبادی‌الصالحون» می‌فرماید: هم اصحاب المهدی فی آخرالزمان؛ آنها اصحاب مهدی در آخرالزمان هستند.[۴]

۳. امام صادق علیه‌السلام درتفسیر آیه «وله أسلم من فی السموات طوعاً و کرهاً؛ و تمام کسانی که درآسمان‌ها و زمین هستند، از روی اختیار یا از روی اجبار، در برابر [فرمان] اوتسلیمند»[۵] فرمود:

 إذا قام القائم لایبقی أرض إلّا نودی فیها شهادة أن لاإله‌إلاالله.[۶]  
هنگام قیام قائم جایی روی زمین نمی‌نماند، مگر آنکه در آن شهادت به وحدانیت خدا داده خواهد شد.

۴. بنابر روایات بسیاری از پیامبر و ائمه معصومین امام مهدی علیه‌السلام زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد؛ همان‌گونه که پر از ظلم و جور شده بود. این روایات درتمام کتاب‌های سنی و شیعه آمده است.[۷]

۵. امام باقر علیه‌السلام فرمود:
یفتح الله له شرق الأرض وغربها.[۸]
خداوند برای او شرق و غرب زمین را فتح خواهد کرد.

۶. افزون برآنچه گذشت، برخی دیگر از روایات از حکومت امام موعود بر حجاز، ایران، عراق، شام، روم، قسطنطنیه، ارمینیه، چین و بسیاری از کشور‌ها خبر داده است.[۹]

---

^{پی‌نوشت‌ها
۱. توبه: 33.  
۲. انبیاء: 105.  
۳. البرهان، بحرانی، ج۳، ص۸۴۸.
۴. تفسیر قمی، ج2، ص77.  
۵. آل‌عمران: ۸۳.
۶.تفسیر عیّاشی، ج1، ص183؛ بحار‌الانوار، علامه مجلسی، ج52، ص340.
۷. ر.ک: کافی، کلینی، ج۱، ص۳۴۱؛  تفسیر عیاشی، ج۱، ص۶۶؛ الغیبة، نعمانی، ص۶۱ـ۲۱۵؛ کمال‌الدین، شیخ صدوق، ج۱، ص۲۸۵.
۸. بحارالانوار،ج52،ص291.  
۹. ر.ک: الغیبة، نعمانی، ص۱۲۲.}