تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
مطابق روایات، اول کسی‌که دست بیعت به سوی امام مهدی علیه‌السلام دراز می‌کند و به دستان مبارک او بوسه می‌زند، جبرئیل است.
ابان‌بن‌تغلب از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده که فرمود: «همانا اول کسی‌که با قائم بیعت می‌کند جبرئیل است...».
شیخ طبرسی از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده که در حدیثی فرمود: «... پس خداوند عزوجل، جبرئیل را می‌فرستد تا نزد او آمده و از او سؤال کند. به او می‌گوید: به چه چیزی دعوت می‌کنی؟ قائم او را از چیستی دعوتش خبر می‌دهد. جبرئیل می‌گوید: پس من اول کسی هستم که با تو بیعت می‌کنم. آنگاه می‌گوید: کف دستت را بده، و آن‌را بر دست خود مسح می‌کند...».[۱]
همچنین مفضل‌بن‌عمر، از امام صادق علیه‌السلام روایت کرده که فرمود: «آنگاه که خداوند به قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به‌سوی خویش دعوت کند و به خداوند سوگندشان دهد، و به حق خویش آ‌نها را بخواند و به اینکه بین ایشان به روش رسول خدا رفتار و به کردار آن حضرت عمل کند. آنگاه خداوند جبرئیل را می‌فرستد که نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می‌آید و می‌گوید: به چه چیز مردم را می‌خوانی؟ او دعوتش را به او خبر می‌دهد. جبرئیل می‌گوید: من نخستین کسی هستم که با تو بیعت می‌نمایم، دست خویش را برای بیعت باز کن، سپس دست به دست آن حضرت می‌گذارد و پس از او متجاوز از سی‌صدوده مرد نز او بیایند و با او بیعت نمایند، و در مکه می‌ماند تا یارانش به ده‌هزار نفر برسد، سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد».[۲]
علاوه‌براین در احادیث آمده است: امام موعود پشت به حرم (خانه کعبه) می‌دهد و دست خود را دراز می‌کند مثل دست موسی... آنگاه می‌فرماید: این دست خداست و از جانب خداست و به امر خدا دراز شد، و این آیه را تلاوت می‌کند: «اِنَّ الّذین یُبایِعونَکَ اِنّما یُبایِعونَ الله یَدُ اللهِ فَوقَ اَیدیهِمُ، مَن نَکثَ فَاِنَّما یَنکُثُ عَلی نَفسِهِ...» پس اول کسی که دست آن حضرت را می‌بوسد جبرئیل است، و با آن جناب بیعت می‌نماید و پشت سر او فرشتگان و نجبای جن و نقیبان آن حضرت بیعت می‌کنند».[۳]
اما اینکه بیعت جبرئیل به چه معنا است، دو احتمال وجود دارد:
1. معنای نمادی
به این معنا که مقصود از آن تأیید الهی برای حضرت است؛ زیرا جبرئیل بزرگ‌ترین نماینده الهی است. ولی این معنا درصورتی صحیح است که حمل بر معنای صریح و ظاهر آن ممکن نباشد، درحالی‌که چنین نیست.
2. معنای رایج
به این معنا که مقصود به بیعت همان معنای رایج آن است که مردم با خلیفه و دیگران انجام می‌دهند و فایده آن دو چیز است:
الف. توجه مردم به لزوم بیعت با حضرت؛
ب. تأیید حرکت و قیام امام عصر.
پی‌نوشت‌ها
1. احتجاج، طبرسی، ص431
2. مهدی موعود، ترجمه و نگارش علی دوانی، ص1154.
3. اسرارالعقاید، میرزا ابوطالب شیرازی، ج2، ص100
اول کسی‌که با حضرت مهدی علیه‌السلام بیعت می‌کند چه‌کسی است؟
مطابق روایات، اول کسی‌که دست بیعت به سوی امام مهدی علیه‌السلام دراز می‌کند و به دستان مبارک او بوسه می‌زند، جبرئیل است.
ابان‌بن‌تغلب از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده که فرمود: «همانا اول کسی‌که با قائم بیعت می‌کند جبرئیل است...».
شیخ طبرسی از امام صادق علیه‌السلام نقل کرده که در حدیثی فرمود: «... پس خداوند عزوجل، جبرئیل را می‌فرستد تا نزد او آمده و از او سؤال کند. به او می‌گوید: به چه چیزی دعوت می‌کنی؟ قائم او را از چیستی دعوتش خبر می‌دهد. جبرئیل می‌گوید: پس من اول کسی هستم که با تو بیعت می‌کنم. آنگاه می‌گوید: کف دستت را بده، و آن‌را بر دست خود مسح می‌کند...».[۱]
همچنین مفضل‌بن‌عمر، از امام صادق علیه‌السلام روایت کرده که فرمود: «آنگاه که خداوند به قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به‌سوی خویش دعوت کند و به خداوند سوگندشان دهد، و به حق خویش آ‌نها را بخواند و به اینکه بین ایشان به روش رسول خدا رفتار و به کردار آن حضرت عمل کند. آنگاه خداوند جبرئیل را می‌فرستد که نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می‌آید و می‌گوید: به چه چیز مردم را می‌خوانی؟ او دعوتش را به او خبر می‌دهد. جبرئیل می‌گوید: من نخستین کسی هستم که با تو بیعت می‌نمایم، دست خویش را برای بیعت باز کن، سپس دست به دست آن حضرت می‌گذارد و پس از او متجاوز از سی‌صدوده مرد نز او بیایند و با او بیعت نمایند، و در مکه می‌ماند تا یارانش به ده‌هزار نفر برسد، سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد».[۲]
علاوه‌براین در احادیث آمده است: امام موعود پشت به حرم (خانه کعبه) می‌دهد و دست خود را دراز می‌کند مثل دست موسی... آنگاه می‌فرماید: این دست خداست و از جانب خداست و به امر خدا دراز شد، و این آیه را تلاوت می‌کند: «اِنَّ الّذین یُبایِعونَکَ اِنّما یُبایِعونَ الله یَدُ اللهِ فَوقَ اَیدیهِمُ، مَن نَکثَ فَاِنَّما یَنکُثُ عَلی نَفسِهِ...» پس اول کسی که دست آن حضرت را می‌بوسد جبرئیل است، و با آن جناب بیعت می‌نماید و پشت سر او فرشتگان و نجبای جن و نقیبان آن حضرت بیعت می‌کنند».[۳]
اما اینکه بیعت جبرئیل به چه معنا است، دو احتمال وجود دارد:
1. معنای نمادی
به این معنا که مقصود از آن تأیید الهی برای حضرت است؛ زیرا جبرئیل بزرگ‌ترین نماینده الهی است. ولی این معنا درصورتی صحیح است که حمل بر معنای صریح و ظاهر آن ممکن نباشد، درحالی‌که چنین نیست.
2. معنای رایج
به این معنا که مقصود به بیعت همان معنای رایج آن است که مردم با خلیفه و دیگران انجام می‌دهند و فایده آن دو چیز است:
الف. توجه مردم به لزوم بیعت با حضرت؛
ب. تأیید حرکت و قیام امام عصر.
پی‌نوشت‌ها
1. احتجاج، طبرسی، ص431
2. مهدی موعود، ترجمه و نگارش علی دوانی، ص1154.
3. اسرارالعقاید، میرزا ابوطالب شیرازی، ج2، ص100
- لینک کوتاه این مطلب
تاریخ انتشار:10 خرداد 1394 - 2:44
مطالب مرتبط...
نظر شما...
