(بسم الله الرحمن الرحیم)
امیرالمومنین امام علی
علیهالسلام فرمودند: اى مردم! خوشا به حال كسى كه عيب شناسى نفس، او را از
عيبجويى ديگران باز دارد، و خوشا به حال كسى كه به خانه و خانواده خود
پردازد، و غذاى حلال خود را بخورد، و به اطاعت پروردگار مشغول باشد، و بر
خطاهاى خويش بگريد، همواره به خويشتن خويش مشغول و مردم از او در امان باشند.
متن حدیث:
يا
اءَيُّهَا النَّاسُ، طُوبَى لِمَنْ شَغَلَهُ عَيْبُهُ عَنْ عُيُوبِ
النَّاسِ، وَ طُوبَى لِمَنْ لَزِمَ بَيْتَهُ، وَ اءَكَلَ قُوتَهُ،
وَاشْتَغَلَ بِطاعَةِ رَبِّهِ، وَ بَكى عَلَى خَطِيئَتِهِ، فَكانَ مِنْ
نَفْسِهِ فِي شُغُلٍ، وَالنَّاسُ مِنْهُ فِي راحَةٍ.
- لینک کوتاه این مطلب
»
«نهج البلاغه،خطبه 176»
تاریخ انتشار:26 اسفند 1394 - 16:26
مطالب مرتبط...
نظر شما...