قرآن و بشارت موعود

(بسم الله الرحمن الرحیم)
پیشوایان دین آیات بسیاری از قرآن را به موضوع مهدودیت تفسیر کرده اند. چیزی نزدیک به 140 آیه. از این روایات برخی به اصحاب ایشان اشاره می کند. برخی هم به شرح علائم ظهور می پردازد. روایات دیگری هم هست که ازاقوام و پیامبران گذشته سخن می گوید و یاران و شرایط قائم را به وضعیت آنها تشبیه می کند. بهترین فرصت است که در این چند سطر خیلی سریع و پراکنده چندتایی از گل های این فصل را مرور کنیم .

 قرآن و بشارت موعود

متقین و رمز رستگاری

امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه 2 و 3 سوره بقره (ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب) فرموده اند: متقین، شیعیان علی بن ابی طالب هستند و غیب، حجت غایب است. بر اساس این روایت در ارتباطی عمیق تر با مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه) می توان از این آیه چنین برداشت کرد که کسانی راه رستگاری را در قرآن می یابند که به امام غایب اعتقاد دارند.

امام، تاویل کننده آیات

در آیه 86 سوره هود می خوانیم؛ اگر اهل ایمان باشید یکتا بازمانده خدا برای شما بهتر است. امام باقر علیه السلام فرموده اند: هنگامی که مهدی ظهور کند … اولین سخنی که بر زبانشان جاری می شود همین آیه است. گویا خداوند مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را ذخیر ه کرده است برای روزگاری که انسان با کارنامه سیاهش از اصلاح امور خود وامانده و از سوی دیگر راه های رستگاری خودش را با از بین بردن پیشوایان حقیقی به روی خود بسته است و شاید سرّ این که خداوند گفته است: آنچه خدواند برایتان نگه داشته است بهتر است همین باشد که انسان تا از خود ناامید نشده و به صرورت وحی و امام معصوم پی نبرده است اقبالی به آن نشان نمی دهد. امام همین که از غیبت به درآمد برای تحقق جامعه آرمانی مهدوی و محو کامل فتنه های عالم تا پای جان می ایستد. چنان که قرآن در آیه 39 سوره انفال، وظیفه یاران مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را هنگام ظهور دولت مهدی چنین توضیح می دهد؛ تا رفع کامل فتنه ها با کافران بجنگید. امام باقر علیه السلام در توضیح این آیه فرموده اند: «هنگام قیام قائم زمان تأویل این آیه است».

مژده به مستعضعفان

آیه 5 سوره قصص می گوید: و خواستیم بر کسانی که در زمین فرودست شده بودند منت نهیم و آنان را پیشوایان مردم گردانیم و ایشان را وارث [زمین] کنیم. امام باقر و امام صادق علیهم السلام این آیه را مخصوص صاحب الامری دانسته اند که در آخرالزمان ظاهر می شود. بلی با ظهور امام، جهان به مستضعفان سپرده می شود. اما این انتقال قدرت بدون هزینه و دردسر نخواهد بود. یاران مهدی (عجل الله تعالی فرجه) به سختی آزمایش می شوند.
  • محمدحسین شیخ شعاعی

- لینک کوتاه این مطلب

تاریخ انتشار:6 اسفند 1392 - 15:28

نظر شما...
    • ناشناس

      هر چقدر علم بشر بیشتر میشه به عجایب قرآن بیشتر پی میبریم.
      http://www.futurity.org/fasting-mice-generate-new-immune-systems/
      http://www.zoomit.ir/articles/etc/11988-the-privilages-of-fasting
      این تحقیق روزه داری بروی موش در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام شده.
      هر آیه قرآن عجیب هست ولی سوره مبارکه ی الرحمان آیه 33 بسیار تامل برانگیزه و باید به قرآن از منظره دیگری نگاه کنیم که بسیار جلوتر از زمان ما هست.
      دوستانی که بدنیال آیاتی در ارتباط با ظهور امام مهدی هستند یک راهنمایی میشه کرد که آیاتی که خداوند به حضرت محمد نقل قول کرده مثلا سوه ی مبارکه ی المذمل یا المدثر نشان از شباهت غیر قابل انکار حضرت محمد با داعه ی حق یا آورنده ی حق در قیامت است. هر داستانی که از پیامبرانی الهی مثل نوح نبی و موسی کلیم ا... میبینید در واقع پازل پیچیده ی قرآن برای شکل دادن حالت انتظار در ما است. شاید این حرف درست نباشد ولی امام مهدی بعنوان منجی تمام عالم از ویژگی های پیامبران الهی که خاص بودند در خود داره و در واقع معرفی پیامبران در قرآن همون معرفی امام زمان است. مثلا به یک پیامبر قدرت بدنی بالا داده به یکی دیگر علم لدنی و بی پایان به یکی معجزات عجیب و به یکی عمر بالا خب قرآن یعنی شروع آخرالزمان در واقع ما الان در آخرالزمان هستیم ولی تا زمان ظهور حق قیامت برپا نمیشود. http://www.parsquran.com/
    • ناشناس

      بسم الله الرحمن الرحیم (سوره اعراف)
      و ميان آن دو [گروه] حايلى است و بر اعراف مردانى هستند كه هر يك [از آن دو دسته] را از سيمايشان مىشناسند و بهشتيان را كه هنوز وارد آن نشده و[لى] [بدان] اميد دارند آواز مىدهند كه سلام بر شما (۴۶)

      وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ وَعَلَى الأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلاًّ بِسِيمَاهُمْ وَنَادَوْاْ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلاَمٌ عَلَيْكُمْ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ ﴿۴۶﴾

      و چون چشمانشان به سوى دوزخيان گردانيده شود مىگويند پروردگارا ما را در زمره گروه ستمكاران قرار مده (۴۷)

      وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاء أَصْحَابِ النَّارِ قَالُواْ رَبَّنَا لاَ تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿۴۷﴾

      و اهل ا عراف مردانى را كه آنان را از سيمايشان مىشناسند ندا مى دهند [و] مىگويند جمعيتشما و آن [همه] گردنكشى كه مىكرديد به حال شما سودى نداشت (۴۸)

      وَنَادَى أَصْحَابُ الأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُواْ مَا أَغْنَى عَنكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ ﴿۴۸﴾

      آيا اينان همان كسان نبودند كه سوگند ياد مىكرديد كه خدا آنان را به رحمتى نخواهد رسانيد [اينك] به بهشت درآييد نه بيمى بر شماست و نه اندوهگين مىشويد (۴۹)

      أَهَؤُلاء الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لاَ يَنَالُهُمُ اللّهُ بِرَحْمَةٍ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ لاَ خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلاَ أَنتُمْ تَحْزَنُونَ ﴿۴۹﴾

      و دوزخيان بهشتيان را آواز مىدهند كه از آن آب يا از آنچه خدا روزى شما كرده بر ما فرو ريزيد مىگويند خدا آنها را بر كافران حرام كرده است (۵۰)
      وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ قَالُواْ إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿۵۰﴾
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد