وظايف شيعيان و نظارت ائمه عليهم السلام بر اعمال آنان در عصر غيبت

(بسم الله الرحمن الرحیم)
بحثي که اکنون تقديم حضور شما مشتاقان ظهور امام زمان (ع) مي کنيم ، پيرامون وظايف شيعيان در زمان غيبت امام زمان (ع) است .
از وظيفه هاي مهم ما آن است که هميشه موجبات خشنودي خاطر خطير پيامبر خدا و ائمه هدي را فراهم کنيم و در اين عصر هم درباره ي خشنودي امام زمان (ع) تلاش کنيم . حقيقت امر اين است که ما هر چه باشيم و هر گونه عمل کنيم عملکرد و اخلاق و رفتار ما براي ائمه موثر است ، يعني آن ها ناراحت يا خوشحال خواهند شد . اين حديث شريف را بارها شنيده ايد که امام صادق (ع) فرمودند : « کونوا لنا زينا و لا تکونوا علينا شينا ؛ براي ما زينت باشيد و براي ما باعث انفعال و سرشکستگي نباشيد ».

 وظايف شيعيان و نظارت ائمه عليهم السلام بر اعمال آنان در عصر غيبت

 

چگونه فرزند مي تواند براي پدر و خانواده اش باعث زينت و افتخار و سربلندي شود و يا باعث انفعال و ناراحتي و سرشکستگي شود ؟ شيعيان هم براي ائمه معصومين (ع) اين گونه اند . مي توانند باعث زينت و افتخار و سربلندي و يا باعث انفعال و ناراحتي باشند . حديثي از امام صادق (ع) نقل شده که از آن مي فهميم عملکرد ما حتي در اين عصر هم ممکن است موجب اذيت و آزار و يا خوشحالي وجود مقدس رسول خدا (ص) باشد . چون ما اعتقاد داريم که وجود مقدس رسول خدا و ائمه هدي (عليهم الاسلام) از نظر اشراف بر امور ما ؛ در زمان حيات و پس از مرگشان تفاوتي ندارند . حديث از قول امام صادق (ع) است که فرمودند : « اما لکم تسوئون رسول الله ؛ فقال رجل کيف نسوئه ؟ فقال (ع) اما تعلمون ان اعمالکم تعرض عليه فإذا رأي فيها معصية سائه ذلک فلا تسوؤا رسول الله و سروه ؛ (1) چرا شما با پيغمبر خدا بد مي کنيد ؟ فردي پرسيد : ما چطور به پيغمبر خدا بد مي کنيم يا ناراحتش مي نماييم ؟ امام صادق فرمود : آيا نمي دانيد که اعمال شما به محضر رسول خدا عرضه مي شود ؟ مگر نمي دانيد که اگر عملي انجام دهيد ، به رسول خدا عرضه مي کنند ( که امت تو ، اين کار را کرده است ) اگر پيغمبر در اعمال شما معصيت و گناهي را ببيند ، معصيت و گناه شما اورا ناراحت مي کند . پس به پيغمبر اکرم بدي نکنيد ناراحتش نکنيد بلکه خوشحالش کنيد ».
با توجه به مقدمه و حديث فوق که مطرح شد ، متوجه مسؤوليت سنگين خود خواهيم شد ؛ يعني اعمال و رفتار ما مي تواند موجب ناراحتي ويا موجب سرور و خوشحالي پيامبرو ائمه معصومين (عليهم السلام) باشد . اين عقيده ماست که بر حسب مفهوم آيه شريفه اي که ذکر خواهد شد اعمال مؤمنين را به پيغمبر خدا و ائمه هدي عرضه مي کنند . حال ، عرضه اين اعمال به چه صورت است ؟ آيا هر روز يا هر شب و يا هفته اي يک بار و يا هفته اي دوبار يا روزهاي پنج شنبه عرضه مي شود ؟
آنچه مسلم است بر حسب آيه شريفه ، عرضه اعمال ما به محضر مبارک پيامبر اکرم (ص) و ائمه معصومين (عليهم السلام) يک مساله عقيدتي است که به آن پايبنديم . خداوند مي فرمايد : ( و قل اعملوا فسيري الله عملکم و رسوله و المؤمنون ) (2) ؛ « اي پيامبر بگو هر عملي انجام دهيد به زودي اعمال شما را خدا و رسول خدا و مؤمنون مي بينند » .
بر حسب نقل احاديث ، منظور از مومنون که در آيه شريفه هست ، ائمه معصومين (عليهم السلام) هستند ، يعني قرآن کريم مي فرمايد که اعمال ما را به محضر الهي که اشراف دارد و به محضر رسول اکرم و ائمه هدي عرضه مي کند بعد مي فرمايد :
( وستردون إلي عالم الغيب و الشهادة فينبکم بما کنتم تعملون ) به زودي در قيام قيامت ، نتيجه اعمال خودتان را خواهيد ديد . پس اعمال ما هر چه باشد به محضر پيامبر اکرم و امامان معصوم (ع) از جمله در محضر امام زمان (ع) عرضه خواهد شد . طبق نقل مفسرين شيعه ، منظور از مومنون ، ائمه معصومين (ع) هستند . شخصي به نام عبدالله بن ابان زيات مي گويد : به محضر امام رضا (ع) شرفياب شدم و از ايشان درخواست کردم براي من و خانواده ام دعا فرمايند امام رضا (ع) فرمودند : آيا خيال مي کني من براي شما دعا نمي کنم ، بلکه براي خانواده شما دعا مي کنم .
آن مرد گفت : چطور ؟
امام فرمود : به خدا اعمال شما در هر روز و شب به من عرضه مي شود . يعني امام رضا (ع) که امام هستند ، اعمال شيعيان به محضرشان عرضه مي شود . امام مي خواهد به او بفهماند وقتي من ببينم اعمال شما وفق دستورات مکتب امامت و ولايت است و گناه ومعصيت نيست دعايتان مي کنم . ابان مي گويد که اين نکته بر من دشوار شد و پذيرفتنش بر من سنگين بود که چگونه مي شود اعمال همه ي شيعيان را روز و شب به محضر امام عرضه کنند ، امام رضا متوجه برداشت و فهم من شد . به من فرمود : اي ابان ! مگر تو قرآن نمي خواني ، چرا باور اين موضوع برايت سخت است مگر اين آيه را نخواندي که خداوند فرموده : ( و قل اعملوات فسيري الله عملکم و رسوله و المومنون ).
گفتم : آري خوانده ام . امام فرمود : به خدا قسم منظور از مومنون ، علي بن ابيطالب و ائمه معصومين (ع) هستند . بنابراين بر اساس نقل اين روايت ، اعمال همه ي مومنين و شيعيان به محضر امام عرضه مي شود .
در اين صورت ، اگر اعمال ما اطاعت و عبادت خدا ، دوري از گناه و معصيت ، تقوا و پرهيزگاري مطابق دستورات ائمه معصومين (عليهم السلام) باشد امام زمان (ع) خوشحال خواهند شد . ايا غير از اين است که ما دلمان مي خواهد قلب مقدس آن حضرت از ما راضي و خوشحال باشد ؟ اين همه زجر و بلا و شکنجه که در دنيا عليه مومنين و مسلمين و مظلومين روا مي دارند همه داغي است بر قلب نازنين امام زمان (ع).
اگر ما شيعيان قلب امام زمان را در اين عصر مظلوميت امامت و ولايت ، شاد کنيم چه کاري از اين بهتر و خداي ناخواسته اگر امام عصر را با گناه و معصيت و اخلاق زشتمان ناراحت کنيم ، چه ظلمي از اين بدتر ؟

توقيع امام زمان(ع)

خود امام زمان در توقيعي که براي شيخ مفيد - اعلي الله مقامه الشريف - که از برجسته ترين شخصيت هاي شيعي است مطالبي را در اين زمينه اظهار مي فرمايند که طولاني است و ما فقط جمله مورد نظر خود را ذکر مي کنيم : « فإنا نحيط علما بانبائکم و لا يغرب عنا شي من اخبارکم » (3) ؛ همانا ، ما امامان به خبرهاي شما احاطه علمي داريم . چيزي از اخبار پيرامون شما براي ما پوشيده نيست و بر همه ي کارها اگاهي داريم .
در اين بيان امام زمان (ع) به شيخ مفيد - اعلي الله مقامه الشريف - تصريح مي فرمايد که ما نسبت به اعمال و رفتار و اخبار شما ، احاطه علمي و اشراف داريم که نه زمان جلوي آگاهي و اشراف ائمه را مي گيرد و نه مکان معيني ، اگر نقطه دوري هم باشند ، فاصله فيزيکي و طبيعي و زماني نمي تواند جلوي علم و اطلاعات ائمه نسبت به شيعيانشان را بگيرد . چون علم آن ها متصل به علم خداست . هنگامي که خداوند اراده فرمايد که ائمه معصومين (ع) نسبت به شيعيانشان اشراف داشته باشند اين اراده تحقق پيدا مي کند .

حکايت

مردي از اهالي کوفه و از پيروان امام صادق (ع) به خراسان عزيمت نمود و مردم خراسان را به امامت ايشان دعوت کرد ، مردم به سه گروه تقسيم شدند : گروه اول امامت امام صادق (ع) را پذيرفتند ، گروه دوم امامت آن حضرت را انکار کردند و نپذيرفتند و گروه سوم رعايت احتياط پيشه کرده ، نفيا و اثباتا اظهار نظر نکردند . سرانجام قرار شد از هر گروه يک نفر به نمايندگي خدمت امام صادق (ع) برسند و اين امر را تحقق نمايند ، در نتيجه با همديگر به سمت مدينه حرکت کردند . در بين راه نماينده گروه به اصطلاح محتاط ، به کنيزي که به همراه يکي ديگر از افراد گروه بود طمع کرده و در تاريکي شب به خواست غير مشروع خود رسيد و دامن آلوده کرد .
چون خدمت امام صادق (ع) رسيدند ، همان شخص سخن آغاز کرد و ماجراي دعوت مرد کوفي و سه گروه شدن مردم منطقه خود را توضيح داد و گفت : من هم جزو گروه سوم و اهل احتياط هستم .
امام صادق (ع) فرمود : پس چرا در فلان شب احتياط کاري ندانستي و دامن آلوده کردي . (4) بنابراين شاهد تاريخي ، امامان معصوم به لطف و عنايت الهي از همه ي رفتار مردم مي توانند باخبر باشند .
برادر و خواهر من ! هر کسي باشي ودر هر کجا و در هر حالت و وضعيتي باشيم بايد بدانيم که اعمال ما به محضر پاک امام زمان (ع) عرضه مي شود ، اگر اعمال ما مطابق شرع و شريعت و خواسته امام زمان باشد خوشحال مي شوند و اگر بر عکس ، گناه و معصيت باشد امام ناراحت مي شوند .
پس ما وظيفه داريم ، اخلاق و رفتار و اعمال و اعتقادات و عباداتمان را به گونه اي تنظيم نماييم که امام زمان (ع) از ما راضي باشند . همان گونه که ابان به امام رضا (ع) گفت براي ما دعا کند .
اگر اعمال ما مطابق دستورات خداوند باشد و آلوده به گناه و معصيت نباشد ، امام زمان (ع) در حق ما دعا مي کند و چه بهتر از دعاي امام زمان (ع) که دعاي آن حضرت مستجاب است .
خداوند فرموده : ( ادعوني أستجب لکم ) . (5) وقتي امام زمان (ع) در حق مومنين دعا کند ، خداوند اجابت مي کند ، پس بايد به گونه اي عمل کنيم تا خود را مشمول ادعيه ي زاکيه ي امام زمان (ع) نماييم و از گناه و معصيت و بي تقوايي دوري نموده تا ان شاء الله از ما راضي و خشنود گردد .

پي نوشت:

1. سيماي آفتاب ، ص 387 به نقل از اصول کافي .
2. سوره توبه ، آيه 105.
3. احتجاج : 342/2.
4. ملاقات در صاريا به نقل از بصائر الدرجات جزء پنجم باب يازدهم ودوازدهم .
5. سوره غافر ، آيه 60.

منبع:کتاب ذکر نور در حضور مشتاقان ظهور

- لینک کوتاه این مطلب

تاریخ انتشار:20 مرداد 1393 - 22:09

نظر شما...
ورود به نسخه موبایل سایت عــــهــــد