تبلیغات ویژه
تبلیغات متنی
(بسم الله الرحمن الرحیم)
دعوت به اصلاح نفس
سوره ي انشقاق دو پرتو مي فشاند:
1- پرتويي که آن را بر واقعيت آدمي مي فشاند تا شايد جان خويش بشناسد و آن را در جايگاه والايي که براي آن آفريده شده، جاي دهد. انسان به سوي پروردگار خويش به سختي در تلاش است و او را ديدار خواهد کرد... و او بي گمان از حالي به حالي برخواهد نشست.
بنابراين او همان انسان مسؤولي است که زمين و ستارگان آسمانهاي بلند براي او رام شده اند. او با گردنه هاي دشواري رويارو مي شود که بايد ناگزير از آنها گذر کند تا به جايگاه خويش نزد پروردگار بزرگ رسد و اگر چنين نکند از دوزخيان خواهد بود و کارنامه اش را از پشت سر دريافت کرده، به دوزخ برده خواهد شد تا در آتش افروخته افکنده شود. (آيات 1-15)
2- پرتويي که بدان طبيعت را روشن مي گرداند... طبيعت آفريده ي پروردگار است و به فرمان راوي او پاسخ مي دهد! آسمان هنگامي که از هم مي شکافد و زمين آنگاه که کشيده مي شود، از پروردگار بزرگ خود اجازه مي گيرد و اين، شايسته ي آنان است، آيا آسمان و زمين آفريده ي خداوند نيستند؟ شعاعهاي اين پرتو، هنگامي که قرآن از کفر آدمي سخن مي راند، با پرتوي نخست به هم مي رسند، پس چرا انسانها باور نمي دارند؟ و چون قرآن بر آنها خوانده مي شود، چرا چهره بر خاک نمي سايند؟ آيا آنان همانند آسمانها و زمين آفريده نشده اند؟ آيا آفرينش آنها عظيم تر است يا آفرينش آسمانها و زمين؟(آيات 16- 24)
(آيات 16- 24)
همچون ديگر سوره هاي کوتاه قرآن، آيات اين سوره نيز پنجره هاي دل را فراسوي حقيقت مي گشايند... ليک دل چه کسي؟ تنها دل کساني که پروردگار خويش را پاسخ گفتند و به او ايمان آورده، کار نيک کردند و سوره نيز آنان را به پاداشي قطع ناشدني مژده مي دهد. (آيه 25)
همچون ديگر سوره هاي کوتاه قرآن، آيات اين سوره نيز پنجره هاي دل را فراسوي حقيقت مي گشايند... ليک دل چه کسي؟ تنها دل کساني که پروردگار خويش را پاسخ گفتند و به او ايمان آورده، کار نيک کردند و سوره نيز آنان را به پاداشي قطع ناشدني مژده مي دهد. (آيه 25)
- لینک کوتاه این مطلب
»
آيت الله سيّد محمّد تقي مدرّسي
تاریخ انتشار:18 مهر 1393 - 16:00
مطالب مرتبط...
نظر شما...
