(بسم الله الرحمن الرحیم)
انسان و حقايق بزرگ
براي آنکه دل آدمي فراروي حقايق بزرگ، گسترده گردد و آن حقايق را دريابد و با آن همرنگ شود، وحي، آدمي را برمي انگيزد تا در کرانه هاي آسمان، اختران فروزان، شهابهاي شبگرد، ژرفاهاي جان و جهان بزرگي که در آن جاي دارد، آفرينش نخستين خود از آبي جهنده، که از ميان صلب مرد و استخوانهاي سينه ي زن بيرون مي آيد و در فرجام پاياني خود، آن هنگام که با کردارش بي پرده و بي يار و ياور به روي مي گردد، انديشه کند و آن را درنگرد.
براي آنکه آدمي با تکذيب رسالت و يا با تأويل دلخواسته ي خبرهاي آن و يا با بي مسؤوليتي، حقايق بزرگي چون معاد و حساب را تکذيب نکند، وحي براي او يادآور مي شود که قرآن گفتاري قاطع و روشنگر است و شوخي نيست... قرآن، دروغ انگاران و کافران را بيم مي دهد که خداوند به آنان نيرنگ مي زند، ليک آنان را مهلتي مي دهد و اي انسان! تو نيز شکيبايي کن و آنان را اندکي به حال خود واگذار.
براي آنکه آدمي با تکذيب رسالت و يا با تأويل دلخواسته ي خبرهاي آن و يا با بي مسؤوليتي، حقايق بزرگي چون معاد و حساب را تکذيب نکند، وحي براي او يادآور مي شود که قرآن گفتاري قاطع و روشنگر است و شوخي نيست... قرآن، دروغ انگاران و کافران را بيم مي دهد که خداوند به آنان نيرنگ مي زند، ليک آنان را مهلتي مي دهد و اي انسان! تو نيز شکيبايي کن و آنان را اندکي به حال خود واگذار.
- لینک کوتاه این مطلب
»
آيت الله سيدمحمّدتقي مدرسي
تاریخ انتشار:20 مهر 1393 - 18:48
مطالب مرتبط...
نظر شما...