نقش علما در حکومت امام زمان، چیست؟

جهت روشن شدن پاسخ، نخست باید نقش علما را در دوران حضور امامان و سپس دوران غیبت و ظهور امام زمان را بررسی کرد.
در دوران ۲۶۰ ساله حضور امامان، علما پس از آنها، بزرگ‌ترین نقش را در عالم اسلام ایفا کرده‌اند؛ آنان پاسدار ارزش‌های دینی بودند و در سراسر کشورهای اسلامی، به نمایندگی از معصومین علیهم‌السلام، احکام الهی را به مردم می‌رساندند. در حقیقت، آنان نقش رابط بین ائمه و مردم را ایفا کرده‌اند. از سوی دیگر، امامان به پاس تلاش فقیهان، پیوسته آنها را تأیید و حمایت می‌کردند و مردم را به آنها ارجاع می‌دادند.
در دوران غیبت صغرا نیز بزرگانی همچون عثمان‌بن‌سعید و دیگر نمایندگان و نواب امام مهدی علیه‌السلام و نیز فقیهانی مانند شیخ صدوق و شیخ کلینی رحمهم‌الله، نقش بسزایی در گسترش مکتب اهل بیت داشته‌اند. علما در دوران غیبت کبرا نیز به مرزبانی مرزهای عقیدتی پرداختند و زمینه‌های ظهور امام موعود را فراهم نمودند.
در عصر ظهور امام نیز یاران حضرت را علما، فقها و قضات تشکیل می‌دهند. آنان به نمایندگی از امام در سراسر جهان پخش می‌شوند و برنامه‌های حکومت امام زمان را در جامعه پیاده می‌کنند.
بنابراین، علما بیشترین سهم را در تشکیل حکومت امام مهدی علیه‌السلام بر عهده دارند، البته برخی از علمای غیر متعهد و منحرف و دنیادوست پیدا خواهند شد که با حضرت  اعلام جنگ خواهند نمود. آنان از گروه بتریه[۱] هستند و تعدادشان شانزده هزار نفر می‌باشد. آنان در پشت شهر کوفه به جنگ با آن حضرت می‌پردازند. امام عصر، سه روز به آنها مهلت می‌دهد تا از مواضع خود دست بردارند و سپس همه آنها را به قتل خواهد رساند.[۲]

---

_{پی‌نوشت‌ها
۱. شاخه‌ای از زیدیه هستند و به مغیرة‌بن‌سعد ـ که ابتر لقب گرفته بود ـ نسبت داده می‌شوند. حسن‌بن‌سلیمان تعداد این گروه را چهل هزار نفر می‌داند؛ ر.ک: مختصر بصائر الدرجات، ص190.
۲. دلائل‌الامامه، طبری، ص342.}