آیا پیروزی امام موعود بر دشمنان و برقراری حکومت جهانی دین با معجزه همراه است؟

در مورد این پرسش سه احتمال وجود دارد:

۱. اینکه نصرت حضرت و پیاده‌کردن حکومت جهانی تماماً با اعجاز و قدرت خارق‌العاده الهی باشد، ولی این احتمال از چند جهت قابل مناقشه است که عبارتند از:
الف. اگر اعجاز راه صحیحی برای دعوت الهی بود، حضرت می‌توانست در خلال غیبت صغرا از آن برای سیطره بر عالم استفاده کند؛
ب. با اعجاز احتیاج به فراوانی تعداد اصحاب نیست؛
ج. مطابق برخی روایات بین حضرت و مخالفینش جنگ و خون‌ریزی شدیدی درخواهدگرفت و در صورت اعجاز تام، احتیاج به این کارها نیست.
۲. اینکه خداوند متعال اراده کرده که امام موعود به ‌صورت عادی بر دشمنان خود غالب شده و حکومت عدل جهانی را گسترش دهد، بدون آنکه کوچک‌ترین کمکی از راه اعجاز در پیشبرد اهداف او بشود.
این احتمال نیز خالی از اشکال نیست؛ زیرا مطابق روایات، امام مهدی‌ علیه‌السلام مورد عنایت و تأیید خاص الهی در جهت ظهورش خواهد بود.

۳. با رد دو احتمال پیشین به این نتیجه می‌رسیم که نصرت حضرت به‌‌طور طبیعی و عادی خواهد بود، گرچه این نصرت همراه با تأییدات جزئی و خاصی از جانب خداوند است؛ زیرا همان‌‌ گونه که می‌دانیم بشر در عصر ظهور مورد ظلم و ستم فراوان است و از طرفی از حیث فرهنگی و رشد عقلانی، عموم بشر به بالاترین سطح خود رسیده است؛ در نتیجه به دنبال چنین رهبری الهی می‌گردد تا با لبیک به دعوتش از او پیروی نماید.

هرگز ابرقدرت‌ها با همه امکاناتی که دارند نمی‌توانند در مقابل اراده ملت‌ها بایستند. اگر مردم همگی یک‌پارچه و یک‌صدا فریاد برآورند، دشمنانشان به زانو در خواهند آمد. مگر نبود که در صدر اسلام مردم فوج‌فوج داخل سلام شده و دعوت پیامبر را پذیرفتند! در عصر ظهور نیز هنگامی‌ که مردم دنیا از وسایل ارتباط جمعی خبر قیام مصلحی جهانی را بشنوند به او گرویده و از او حمایت خواهند کرد و کسی نمی‌تواند در صورت اقبال مردم با اراده آنها مقابله کند، گرچه هرکجا که مانعی خاص پیدا شده خداوند متعال به کمک او آمده و ازحضرت حمایت خواهد نمود.
ازاین‌رو در روایات آمده است که امام ‌زمان‌ با نصرت و ترسی که در دل دشمنان می‌افتد حمایت خواهد شد. این ممکن است به‌صورت عادی باشد؛ زیرا با نصرت مردم که به عنایت خداوند و اقبال مردم است، چنان رعبی در دل دشمنان خواهد افتاد که همه امکانات خود را گذارده،‌ فرار خواهند نمود.
امیر مؤمنان علی‌‌ علیه‌السلام می‌فرماید:
«هنگامی‌ که‌ مهدی‌ ظهور می‌کند نام مبارکش بر سر زبان‌ها خواهد بود و وجود مردم سرشار از عشق به مهدی است؛ به‌گونه‌ای که جز نام او هیچ نامی در یاد و زبان آنان نیست و با دوستی او روح خود را سیراب می‌کنند».[۱]

---

^{پی‌نوشت‌ها
۱. الحاوی‌ للفتاوی، سیوطی، ج۲، ص۶۸.}